Klassiekers deel 188: Because I got high
Vrolijk worden, dat kan uitstekend met Afroman. Waarvan akte. @
Lees meerVrolijk worden, dat kan uitstekend met Afroman. Waarvan akte. @
Lees meerM’n moeder heeft me mijn hele jeugd geprobeerd te overtuigen van het tegendeel met de woorden “de nacht is voor het schuim”. Het is haar niet gelukt. Ik ben dol op de uren tussen middernacht en zonsopgang. Met ritme of licht heeft dat niets van doen. Ik vind het gewoon zo lekker rustig, als de […]
Lees meer‘De vreemdste herinneringen zijn die herinneringen die je je niet meer goed herinnert’. Wat nu weer? Wel: vandaag, zonder enige aanleiding, flitste opeens de filmtitel ‘Hugo de Hippo’ door mijn hoofd. De enige herinneringen die ik bij die film heb is dat het gaat om een tekenfilm die ik zag toen ik in de tweede […]
Lees meerOver Country Joe and the Fish schreef ik al eens kort in Als een avatar tript op drugs ziet hij de echte wereld…, maar het bekendste nummer van de band, I-Feel-Like-I’m-Fixin’-to- Die-Rag, kwam nog niet voorbij als klassieker. Bij dezen alsnog. Ooit kocht ik een LP van deze band op een rommelmarkt, speciaal voor die ene […]
Lees meerDe muziek van The Who draai ik thuis maar zelden maar als ik hun liedjes hoor krijg ik toch altijd weer een klein beetje meer energie. Dat vind ik niet onaardig. Kom er maar in, Tommy. @
Lees meerDeze klassieker is nog maar zes jaar oud. Het is zo’n sound die je bij mij thuis niet snel zult horen maar waar ik met een beetje drank op heel beweeglijk van kan worden. Leermoment bij het ontwaken: Put your hands up for Detroit is gefabriceerd door een Nederlander. @
Lees meerIk moet haar gezien hebben op Rock Torhout, in 1990, maar de waarheid is dat ik van de muziek op dat festival niet zo gek veel heb meegekregen. Alleen Kravitz en Midnight Oil staan me nog bij. Dat is een droeve constatering, als ik nu de line-up bekijk, maar hee: ik was die dag met […]
Lees meerVeel mensen zijn met melk opgegroeid. Dat zal wel verklaren waarom er ook veel liedjes over zijn geschreven. Een van de bekendste liedjes is ongetwijfeld No Milk Today van Herman’s Hermits. Mensen die van een wat steviger geluid houden herinneren zich vast Milk and Alcohol van Dr. Feelgood (over twee weken te zien in Vlissingen!) […]
Lees meerHet was zo’n nummer dat het begin jaren ’90 alleen maar goed kon doen, omdat het naadloos aansloot bij de muziekgeest van die tijd. Groot is L7 nooit geworden (hoewel de band ook een bijdrage mocht leveren aan de soundtrack van de film Natural Born Killers), maar op Pretend We’re Dead is het ook nu […]
Lees meer4’33”, van John Cage, is de enige compositie die ik ooit heb mogen helpen uitvoeren. Het was daar, in het mooie Italië, waar ik kennis maakte met het stuk en waar Machteld van de Putte uitlegde waarom dit stuk goed past bij het gedachtegoed van Benedictus. Het is een curieus stuk, maar wel een stuk […]
Lees meer