Van de 1001 versies van Nobody Knows You When You’re Down and Out (1923!) kies ik niet die van Clapton of Popa Chubby, maar die van Carla Bruni. De Franse first lady is tenslotte Francaise, en heeft ook gewoon een fijne stem. Allemaaaaal! @
Lees meerBriljant! Hoe Those were the days, van Mary Hopkin, werd verwerkt in de reclame Last Dictator Standing. Those were the days my friend We thought they’d never end We’d sing and dance forever and a day We’d live the life we choose We’d fight and never lose For we were young and sure to have our […]
Lees meerHet is een zoete zwijmelsound, maar een mooie zoete zwijmelsound. Ik zong het liedje jarenlang half fonethisch mee met de woorden ‘Said it before, I said it be five’. Als ik de kans heb doe ik dat -o hardnekkige- nog steeds. En nu de mist in met mijn badder. @
Lees meerBloodhound Gang is een hardnekkig puberale band. Het draait allemaal om seks. Al jaren. Dat die ‘insteek’ vaak leidt tot flauwe grappen en woordspelingen vergeef ik deze mannen echter. Soms zijn de teksten namelijk wél geniaal. Ze deden me vaak grijnzen in ieder geval. Ik denk ook nog altijd met een grijns terug aan een […]
Lees meerGisteren, op weg naar een mediamiddag in ‘s-Gravenpolder, besloot ik Draconian Times weer eens te luisteren. In de auto. Keihard. Paradise Lost (vernoemd naar het gedicht van Milton) bekoort me nog steeds. Ik had de plaat al een paar jaar niet meer geluisterd maar bij de eerste, ingetogen klanken van Enchantment wist ik het weer: […]
Lees meerHet origineel van The Ramones is uiteraard beter, maar ik ga toch het liefst uit mijn plaat op de langzamere versie van Red Hot Chili Peppers. Havana Affair is een klassieker met flair. @
Lees meerSoms, bijvoorbeeld als je wordt geconfronteerd met krachtige krampachtigheid, doe je er goed aan om even ingetogen te dansen. Van the Man leent zich daar prima voor vind ik. Well, it’s a marvelous night for a moondance With the stars up above in your eyes A fantabulous night to make romance ‘Neath the cover of […]
Lees meerLola van The Kinks kennen de meeste mensen wel. Ik kocht die single in de tijd dat ik nog niet meer dan 5 singles had en draaide ‘m daarom letterlijk grijs, zowel de voor- als de achterkant. Op de b-kant stond Celluloid Heroes. Dat liedje ging ik, naarmate ik het vaker draaide, steeds mooier vinden. […]
Lees meerOk, de teksten en de presentatie zijn even wennen, maar als je jezelf er aan overgeeft zijn sound en flow van Wat wil je doen meer dan vet. Artificials, baby. Er wordt gefeest in de tent En gespaced in de tent Er zijn chickies met dubbel D’s in de tent Wat wat wat wil je […]
Lees meerDe tekst van het nummer is zo vaag als een ui maar jee, wat klonk dat gebabbel, dwars door die pakkende baslijn heen, lekker, in 1994. En Is Chicago, Is Not Chicago van Soul Coughing mag ik ook 17 jaar later nog steeds graag horen. Waarvan akte. @ Afbeelding
Lees meer