Ian Glasper bracht Trapped in a scene al in 2009 uit maar ik ontdekte het pas vorig jaar, op het festival Ieperfest. Ik bestelde het een paar weken later via De Drvkkery in Middelburg maar zoals dat de laatste jaren wel vaker gaat belandde het op de stapel ‘nog te lezen boeken’, waar het bijna […]
Lees meerSoms lees je iets dat je meteen tot mijmeren aanzet. Je dagdroomt dan dat je de lamgelegde organisatie helemaal niet verliet in het verleden, maar er nog steeds werkt, onder de hoede van een leidinggevende met veel visie en lef. Je stelt je dan glimlachend voor dat die leidinggevende niet alleen maar ouwehoert over contextualisering […]
Lees meerHele rijen klassiekers passeerden hier de afgelopen jaren de revue. Er ontbreekt van alles, in die verzameling, maar het is al met al een dwarsdoorsnede van mijn smaak op muziekgebied, of van het gebrek daaraan. Ik houd van punk en oude metal, maar ook van de rare popsound van de jaren 80, van rap, of van […]
Lees meerIk snap het altijd wel, als iemand zegt geen behoefte te hebben aan de massaliteit en commercie van Facebook, maar aan de andere kant vind ik dat er wel érg vaak de nadruk wordt gelegd op de ‘duistere’ kanten van het platform. Als je afstemt op de juiste kanalen is het een fantastische plek om […]
Lees meerOmdat ik nu nooit eens een tent binnenloop waar ze deze klassieker uit 1987 net hebben opgezet. De LP The Only Good Punk… Is A Dead One staat hier inmiddels ergens opgeslagen in een verhuisdoos, maar ik heb er nog steeds een zwak voor. Bands die veel lawaai maken en die schreeuwen dat vivisectie verboden moet […]
Lees meerIn het WNT kom je het woord niet tegen, desondanks ben ik het al een paar weken: druizig. Of in goed Zeeuws: druzig. Dat zal wel verklaren waarom ik al dagenlang met maximaal drie akkoorden, maximaal drie minuten en maximaal vijf regels tekst in mijn hoofd loop. Juist. The Varukers. All Systems Fail, ladies and […]
Lees meerDan Witz maakt realistische schilderijen van mosh pits. Wat een mosh pit is zie je hierboven. Ik vind deze bijna-foto’s fascinerend. Dat heeft alles te maken met het feit dat ik in de jaren ’80, als puber, regelmatig in ‘putten’ als deze was te vinden. Buitenstaanders vonden deze vorm van dansen altijd maar vreemd en […]
Lees meerErgens in de jaren ’80 leerde ik kameraad S. kennen. Een echte Mancunian, die me in korte tijd enorm veel leerde over de geschiedenis van de Engelse punk. Zijn Nederlands was nog niet zo best in die tijd en ik op mijn beurt had bijzonder veel moeite met zijn Noord-Engelse accent. Toen hij punkdichter John […]
Lees meerAmerikaanse Punk. What can one say? Laten we het erop houden dat de liefhebbers van dat genre meestal ook genieten als zij parafernalia onder ogen krijgen. Oude concertposters bijvoorbeeld, van die zelfgemaakte. Mike Joyce geniet er ook van. Het behaagde hem alleen wel de posters te herontwerpen volgens de regels van de Zwitserse School. Het resultaat […]
Lees meerBestaat er zoiets als gevoelige punk? Dacht het wel! Omega Tribe komt uit de anarchohoek van Conflict en Crass maar is toch echt van een ander kaliber. Ik hou er van. What the hell are we fighting for? @
Lees meer