Veere Dronk roept toch ook de nodige herinneringen op. Opeens zag ik mijn eerste avondje naar de disco weer voor me, in 1984: Wat herinner ik het me nog goed, die avond in maart 1984 dat ik voor het eerst naar een echte discotheek mocht. Tot dan toe was ik als 12-jarige nog niet verder […]
Lees meerDisco. De moeder van de elektronische ellende. Vruchtbare grond voor camp. Fout van oud. Kan allemaal wel zijn, maar als ik dit nummer van Gary’s Gang hoor, dan denk ik toch vooral aan de mooie kant van disco. Dampende zalen. Broeierig getoeter. Diepe decolletés. Aan dansen, kortom. Showtime! @
Lees meerAl te wilde voorstellen van mijn kant, over gaming en multimedia in de bibliotheek, zwak ik vaak af met de opmerking “maar we hoeven heus geen disco te worden natuurlijk”….. Het heeft niet mogen baten. @ Bron: PZC (de mooie fotocollage op de voorpagina van de krant van vandaag staat helaas niet online)
Lees meerJe hebt van die platen waarvan je geen flauw idee hebt waar ze over gaan. Go Deh Yaka, van eendagsvlieg Monyaka is zo’n plaat. Toen ik ging zoeken op lyrics en betekenissen kwam ik op hele vervelende spamsites terecht. Die poging heb ik maar snel gestaakt. Soms is het ook niet zo erg als je […]
Lees meerPotjankaatje. Dan kan ik nog zoveel houden van obscuur, donderse gitaren en klapperende punkdrums: ik ben wèl opgegroeid in de jaren ’80 en reken maar dat ik goed ben ingevoerd in alle muziek van die tijd, ook de foute. Ik zing alles mee van het Goede Doel en Doe Maar, weet door een dj-sessie op […]
Lees meer