clear

zoeken

search

Ook gij, Brutus?

20 december 2016

Mario Molegraaf was er vorig jaar nogal duidelijk over. Het was een schande: in de Zeeuwse Bibliotheek, schatbewaarder van de collectie Hans Warren, waren twee schriftjes met dagboekaantekeningen van de schrijver zoekgeraakt. Dat was bijzonder slecht conservatorschap van zijn dierbare collectie volgens de Waalwijker; daarom diende directeur Moree ontslagen te worden. Merkwaardig genoeg wist Molegraaf met dit nieuws te komen op een moment dat hij zelf al zes maanden niet meer in het gebouw was geweest omdat diezelfde Moree hem zijn sleutel van de kluis had afgenomen. Hoe wist Molegraaf dan dat die cahiers er niet meer waren?

De directeur liet hierop een bedrijfsrecherchebureau inhuren, dat binnen enkele weken een rapport opstelde. Sindsdien hullen zowel Molegraaf als de Zeeuwse Bibliotheek zich in stilzwijgen over de kwestie. Je zou toch mogen verwachten dat in ieder geval één partij baat bij de uitslag van het onderzoek zou moeten hebben. Of is er hier sprake van een stok achter de deur? Immers in datzelfde artikel stond dat Molegraaf zijn al niet geringe claim van 13.000 euro dreigde te verhogen tot het astronomische bedrag van 180.000 euro. Wie bekend is met de vergoedingen van de voor leden zeer krenterige maffiose ‘auteursrechtenorganisatie’ Lira gehanteerde tarieven weet dat je daar op jaarbasis –mits je een veelschrijver bent- net een pizza Margherita van kunt laten bezorgen, dus we kunnen hier gerust stellen dat Molegraaf zijn claim hier duizendmaal over de bovengrens tilde. Als argument gebruikt Molegraaf steeds de door Warren gewonnen zaak tegen Literom (PZC, 6 mei 1995), maar dat argument slaat nergens op. Literom was een product dat de Letterkundige kronieken die Warren schreef commercieel uitventte en er dus ongevraagd geld aan verdiende, terwijl Krantenbank Zeeland een voor iedereen gratis toegankelijke databank is. Daar schreef ik al vaker over.

Of zou het wellicht niet om het spel, maar toch om de knikkers gaan? Het lijkt er wel op. Zeeland kon op 2 november j.l. in het ochtendnieuws vernemen dat  Molegraaf het boek Mein Kampf gaat vertalen. Dat staat toch een beetje merkwaardig op je CV naast het vertaalde werk van Konstantinos Petros Kaváfis en andere literatoren. Spoedig werd dat nieuws rechts ingehaald door nog vreemdere berichten. Molegraaf, de man die het ontslag van de directeur van de Zeeuwse Bibliotheek eiste vanwege diens slechte zorg voor de collectie Warren, bleek opeens via veilingsite Catawiki allerlei bibliofiel werk te verkopen.

Naast eigen vertaald werk bevatte dat ook de nalatenschap van zijn voormalige levenspartner zelf! Zo was daar op 30 oktober de verkoop van een door Ineke Boschloo handgekalligrafeerd in vier exemplaren uitgegeven boekje met zeven gedichten van Warren, die door hem van handtekening waren voorzien en door Boschloo en C.L. Hofman met opdracht aan hem geschonken. Hiervoor fourneerde Molegraaf 550 euro’s. Hij prijst dit kavel als volgt aan: ‘in geen enkele openbare collectie aanwezig (dus ook niet in de Zeeuwse Bibliotheek of de Koninklijke Bibliotheek).’ Je moet maar durven als je eerder aangegeven hebt de collectie Warren terug te eisen van de huidige eigenaar.

Hermanus Berserik - Thuis bij de Warrens

Enkele weken later, op 22 november was er de veiling van een door de schilder Hermanus Berserik aan het echtpaar Warren geschonken schilderij van het interieur van hun huis. Zoiets koester je normaliter als kostbaar familiebezit.

Dirk van Gelder

Weer een week later, de 29ste november werd de verkoop van dit stuk gevolgd door een houtgravure van Dirk van Gelder, eveneens door de schilder aan Warren zelf geschonken met een opdracht voor de schrijver erbij, die voor € 286,- verpatst werd.

De man die zo graag wil dat er goed voor de nalatenschap van zijn dierbare levensvriend wordt gezorgd slijt die zelf dus wel, op internet. En dat is niet alles. Met Sinterklaas schreef de PZC over de aanschaf van een klavecimbel van Hans Warren door de Zeeuwse Bibliotheek. Molegraaf, bleek ‘aangenaam verrast door de aankoop’, aldus de krant. “Op Hans’ begrafenis is voor het laatst op het klavecimbel gespeeld, door Kees van Eersel. Het is een gevoelig maar mooi instrument”, zo vertelde Molegraaf, die er terloops nog even aan toevoegde in 2018 hoopt zijn Warren-biografie te publiceren. “Hè?”, denkt de oplettende lezer dan. “Hier klopt toch iets niet? Want waarom wordt hier door de journalist niet doorgevraagd hoe het komt dat de Zeeuwse Bibliotheek een klavecimbel van ene meneer Sombroek aanschaft, als die klavecimbel tot de nalatenschap van Hans Warren behoorde? Misschien beschermt de krant hier zijn eigen medewerker wel. Er wordt aangegeven dat na het overlijden van de schrijver de klavecimbel bij pianostemmer Sombroek uit ‘s-Heer-Hendrikskinderen stond. ,,Ik heb zijn muzikale inboedel destijds overgenomen”, geeft deze aan.

De tweede opmerking die hier verwondering mag oproepen betreft de biografie van Warren. Die hoopt Molegraaf in 2018 te publiceren. Maar zou die niet al in 2014 in de winkels hebben moeten liggen? In de PZC van 13 november 2013 konden we lezen dat het Nederlandse Letterenfonds een subsidie van maar liefst 40.000  euro verstrekte aan Molegraaf, voor het schrijven van een biografie over Hans Warren die volgens de schrijver in het najaar van 2014 zou gaan verschijnen.

Het Letterenfonds zal zich toch behoorlijk opgelicht voelen. Waarom is die biografie eigenlijk nog niet verschenen? Deze had al in de winkels moeten liggen voordat het conflict tussen Molegraaf en de bibliotheek begon. Hij gaf toen aan het archiefwerk al grotendeels te hebben verricht. Het is inmiddels 2016 en nu mogen we in diezelfde krant lezen dat de biografie in 2018 zal gaan verschijnen. Wil zo’n fonds geen boter bij de vis, misschien?

Voor de weinigen die Molegraaf al een tijdje volgen is deze geldhonger natuurlijk geen verrassing. Molegraaf presteerde het om na meer dan enkele decennia Warrens partner te zijn geweest binnen een jaar met iemand van de andere sekse getrouwd te zijn. Nu gun ik hem een gelukkig liefdesleven met wie dan ook, maar hier krijg je toch een beetje hetzelfde gevoel als Caesar gehad moet hebben toen Brutus een mes in zijn rug plaatste: “kai su, teknon?”

Gerelateerd:

Triest jubileum: Krantenbank Zeeland een jaar lang op zwart

Wij staan voor jullie klaar hoor, Zeeuwse Bibliotheek

Krantenbank Zeeland weer (bijna) volledig online te raadplegen

Reageer