Klassiekers deel 202: Lieveling

09 juni 2013

Als kind weigerde ik Wim Sonneveld goed of grappig te vinden. Dat was humor voor oude mensen, vond ik. Voor van die types van boven de dertig. Drie decennia later ben ik zelf zo’n type, of ik het nu wil of niet, en beluister ik Sonnevelds werk alsnog. Met een glimlach. Zijn rake schetsjes waren al klassiekers, maar ik ontdek ze nu pas.

Ook ‘Lieveling’ hoorde ik drie weken geleden voor het eerst. Het kwam in beeld op YouTube, terwijl ik zat te luisteren naar ‘Het Dorp‘, het liedje dat zo bekend is dat zelfs ik het kan meezingen. Dat ik naar dat nummer zat te luisteren had te maken met het feit dat ik kort daarvoor m’n lief had zitten plagen en haar toe wilde zingen dat ze de boel de boel eens wat vaker zou moeten laten.

In mijn hoofd dook opeens een liedje uit een oude reclame (1980!) voor Era Margarine op, dat begint met “Je kent het vast wel dat gevoel, van laat nu eens de boel de boel, van ook eens aandacht voor jezelf…” Dat zong ik dus, maar na een paar regels tekst schakelde ik naadloos over naar zinnen uit ‘Het Dorp’, waarschijnlijk omdat die tekst een vergelijkbaar kadans heeft.

Even dacht ik daarom dat de reclametune op dat liedje gebaseerd was, maar toen ik ze allebei beluisterde merkte ik dat er verschillen waren. Dat maakte me nog nieuwsgieriger. Het kon bijna niet anders dan dat de tekst was afgeleid van een bestaand lied. Op Facebook kreeg ik een antwoord op mijn vraag van Gerard van der Hoeven. Hij schreef:

Edwin, het oorspronkelijke liedje heet ‘Le Métèque’ en wordt gezongen door Georges Moustaki. Later ook wel bekend geworden in de engelstalige versie van Rod McKuen (‘Without a worry in the world’) Filmpjes op YouTube.

Gerard had gelijk. Dat is het inderdaad het oorspronkelijke lied…en eind jaren 60 een grote hit voor Moustaki. Ook van die meneer had ik trouwens nog nooit gehoord. Des te gekker was het om vijf dagen later te lezen dat hij juist was overleden.

Patrick Vanhoucke vulde Gerard nog aan met de opmerking dat de tekst van het reclameliedje voor Unilever hoogstwaarschijnlijk werd gezongen door wijlen Louis Neefs. Helaas kon ik daar geen bevestiging van vinden, maar ik geloofde Patrick meteen. Ik was tevreden.

En zo werd Sonneveld alsnog een klassieker: soms  staan associaties aan de basis van ontdekkingen.

@