Cruijff tegen de gevestigde orde

Heel vreemd: thuis lees ik de Volkskrant nog maar zelden, hier opeens weer wel. Nog vreemder: bij het lezen van het artikel Ajax is kampioen, dus Cruijff heeft gelijk zag ik niet de club Ajax voor me, maar de gevestigde orde in het algemeen:

Niet alleen qua voetbal is Ajax bezig een andere club te worden, ook op bestuurlijk niveau. Cruijff zei ook, in de gewraakte column: ‘De club is veranderd in één grote vijfde colonne. Het begint al bij de ledenraad, waar normaal gesproken specialisten voor ieder facet binnen de club zouden moeten zitten. Nu bestaat de raad voornamelijk uit vriendjes en kennissen die elkaar dekken. Uit deze ledenraad is weer het bestuur samengesteld, dat ook een meerderheid heeft in de raad van commissarissen, die uiteindelijk de directeuren benoemt.’
Zo ging dat jaren en dat deugde niet, vindt Cruijff. Hij parachuteerde voetballers in de ledenraad. Door zijn interventie kwam er een kleinere bestuursraad, die de onwezenlijke macht van de ledenraad brak. Commissarissen zijn geen bestuurslid meer, zoals in het verleden. Hij blies de raad van commissarissen, waarin ook hijzelf zat, trouwens weer op, omdat die het bestond om Van Gaal achter zijn rug om te benaderen als directeur.
[…]
Maar misschien keert het ware Ajax-voetbal terug, met hulp van Cruijff. Cruijff streed tegen het oude nepotisme, vriendjespolitiek. Misschien dat nieuw nepotisme terugkeert, als blijkt dat volgelingen van Cruijff daadwerkelijk minder zijn dan anderen en toch baantjes krijgen, dat bevriende zaakwaarnemers voorrang krijgen bij transfers, dat studenten van Cruijffs opleiding doorstromen, dat vriendschap kritiek in de kiem smoort.
Maar vooralsnog is Ajax kampioen, voor het tweede seizoen op rij. De titel is allereerst de titel van Frank de Boer, van Jan Vertonghen, Vurnon Anita, Kenneth Vermeer, de fans, van Christian Eriksen en Theo Janssen, van David Endt en Dennis Bergkamp, maar het is ook de titel van Johan Cruijff, al zal menigeen zijn gelijk blijven betwisten. Het zij zo. Het is nooit anders geweest met Cruijff. Ajax heeft zichzelf, daartoe gedwongen door Cruijff, opnieuw uitgevonden hoe moeizaam dat proces ook verliep en nog steeds verloopt

Fluwelen revoluties die van staaldraad blijken te zijn. Ik vind het wel wat.

@

Afbeelding