Manipulatie van informatie: stilstaande videobeelden
10 juli 2009Blijkbaar is er ophef over een foto van Obama die iemand op internet zette. De foto wekt de indruk dat de president bewonderend kijkt naar het achterwerk van een dame die hem passeert. Bovenstaande video laat zien hoe misleidend een foto (of in dit geval: een stilgezet beeld) kan zijn. Geen photoshop deze keer; het gaat nu om informatie die uit z’n context is gerukt.
Ook dat is een factor om rekening mee te houden, als je informatie consumeert.
Sarkozy lijkt overigens niet in de weer te zijn met het iemand de trap afhelpen, maar dat kan natuurlijk ook schijn zijn.
Meer informatiemanipulatie:
Gemanipuleerde foto’s herkennen I & II
Is iets weglaten minder erg dan iets toevoegen?
Iran manipuleert foto’s raketlancering
Mensen van foto’s doen verdwijnen
Geloof het niet!
@
Briljant! Maar hoe kun je je überhaupt nog tegen dit soort manipulatie verdedigen/beschermen? Gelukkig (voor Obama) gaan in dit geval deze beelden alsnog de wereld rond, maar hoe vaak is het al niet voorgekomen dat er geen herstel plaatsvindt van een verkeerd ingeschatte situatie? Ik vind dit bijna niet leuk meer en ben geneigd alles niet meer te geloven dat ik niet met eigen ogen heb gezien. Maar ja, dat wordt zwaar leven…
Zou er met Lubbers uiteindelijk ook zoiets aan de hand geweest zijn? Niet dat ik dat geloof hoor.
Bijzonder, ik ben wel benieuwd waarom je dat dan niet gelooft en het er ook nog even voor de duidelijkheid bij vermeld. Is zijn zaak zo uitgemaakt?
Als beelden zo gemakkelijk gemanipuleerd kunnen worden, dan is geluiden en gesprekken manipuleren een makkie.
Dat werpt toch een heel ander licht op de "telefoongesprekken" van 9/11.
@Astrid: als je niets meer gelooft wordt het denk ik inderdaad onplezierig. Dan kun je nooit meer zonder zeuren naar het journaal kijken, de krant lezen of op internet surfen.
Maar ik denk wel dat het goed is om dingen nooit klakkeloos aan te nemen, zelfs niet als er foto's geluidstapes of andere zaken opduiken. Zeker in de informatiebemiddeling niet 🙂
Voor slachtoffers is het nog vervelender inderdaad. Hoe harder je roept dat iets niet waar is….
@Festina: van die kwestie weet ik echt te weinig af maar ik herinner me wel dat ik het toen 'meteen geloofde', oftewel: nooit de moeite heb genomen om uit te zoeken of iemand het tegendeel heeft bewezen.
@Hans: en dan hebben we het alleen nog maar over de telefoongesprekken…het is knap als je uit alle beelden en teksten de echte weet te filteren, in dat kader.
Echt élke keer als ik iets in de krant lees waar ik zelf toevallig iets vanaf weet (iets over mijn eigen buurt b.v.) merk ik dat er dingen niet kloppen. Van de meeste dingen waarover ik lees weet ik onvoldoende af om de informatie te kunnen beoordelen en dan geloof ik voor het gemak maar (min of meer) wat ik lees, maar ik houd er altijd wel rekening mee dat het later anders kan blijken te zijn. Tv kijk ik zelden, maar als ik het doe kijk ik met een flinke dosis wantrouwen. Nee, dat is helemaal niet vervelend. Je hoeft toch over de meeste dingen helemaal geen afgewogen oordeel te vormen?
@Arda: dat heb ik zelf ook al een paar keer ondervonden, bij berichten in de krant waar ik zelf ook iets van wist, of bij aanwezig was…
Je mag toch verwachten dat media zich daar nog kunnen onderscheiden van burgerjournalisten…maar daar is lang niet altijd sprake van…
Tja, je kunt natuurlijk alles wel gebruiken om de 'burgerjournalistiek' te verdedigen… Ik denk dat het daar gewoon nog veel erger is. Maar ik geef toe dat ik het niet kan bewijzen.
Dat weet ik wel zeker Arda, dat het 'daar' erger is maar hoewel betrouwbaarheid van informatie best bij iedereen hoog in het vaandel zou mogen staan is het iets dat je van professional echt zou mogen verwachten, vind ik. Juist die betrouwbaarheid en duiding onderscheiden hen van de dilettanten toch?
Ja, dat zou zeker zo moeten zijn en ik vermoed dat het ook wel zo is, maar als je b.v. Joris Luyendijk erover leest vraag je je af in hoeverre dat vermoeden terecht is. En wanneer is informatie betrouwbaar te noemen? Ik bedoel: hoever mag iemand er naast zitten om toch nog serieus genomen te worden? Ik heb daar nooit zo erg over nagedacht eerlijk gezegd. Je moet maar hopen dat een 'krant van naam' zich niet teveel leugens kan permitteren, maar weten doe je het niet. Ik stel me ook zo voor dat twee betrouwbare waarnemers toch een verschillend verhaal kunnen hebben. Kortom: ik neem alles met de nodige korrels zout, maar slik het toch voor zoete koek…