De mooiste van aolemaele…
29 april 2009
Hoewel ik zo Zeeuws ben als het maar zijn kan (beide ouders geboren op Walcheren, zelf geboren in Vlissingen en getogen in Middelburg) durf ik niet te beweren dat ik de De Zeeuwse Taele machtig ben. De meeste Zeeuwse dialecten versta ik wel, en het lezen ervan lukt ook nog, maar de meeste boeren schieten in de lach, als ik een halfslachtige poging onderneem iets in het Zeeuws te zeggen.
Dat neemt niet weg dat ik het leuk vind om de herkomst van woorden te achterhalen, ook die van Zeeuwse. Toen ik vanmiddag het Zeeuws etymologisch woordenboek zag liggen, voor tien piek, kon ik het dan ook niet laten om het aan te schaffen. Dat het eerste exemplaar van dit boek al in 2007 werd gepresenteerd, in de Zeeuwse Bibliotheek nota bene, was me toen even ontgaan.
Nu snap ik opeens wat mijn moeder vroeger bedoelde, als ik zei dat ik iets niet lustte. “Dan lei je je kop er maar naast, dan hei je postekop.” Ik vond dat altijd een eigenaardige uitdrukking. Nu lees ik dat postekop is afgeleid van poskop/peskop, dat hoofdkaas of zult betekent.
En nu we toch bezig zijn: een falderap is een vuilpoes: ‘n falderap van een meid. En Kuzzebutter? Dat komt van keutjesbeuter, dat reuzel betekent.
Ik kom er nog wel eens op terug, vermoed ik. Of, zoals User Generated Content in de Zeeuwse Wikipedia gestimuleerd wordt:
“Dit artikel is nog vees te kort. Je oor uutgenoôd ‘t mee joe kennisse uut te breie.”
En zo ist hedoome!
@
haha zo ken ik er ook nog een paar maar dan in het flakkees:
– uut de kruuke zuupe int café
– ZO, die heit een flienke bos hout voor de deure!
– uut de muuse bruuse (als je naar het toilet moet) ;o)
groetjes,
Alinda
Kiek kiek, een kacheltje op den diek!
Joa, in ‘t lèeavn geet ‘t um dree dingn: toepn, zoepn en op de proeme kroepn.
Of, zoals Surrender het zingt:
“Oans bin de zeeuwen ……
Mèèsen t’is nog nie te lééte neem un hoeje rééd te bééte, mik plezier zô lang as ajje mè kan
ang je zurhen an un spieker want die mééke je nie rieker en doe de zeeuwse néém toch zeker ere an”