Liegen over de boeken die je hebt gelezen
12 december 2008
Het is maar een klein berichtje op Nos Nieuws en de site van BBC News: uit een poll onder 1500 bezoekers van The National Year of Reading site komt naar voren dat bijna de helft van de mannen en een derde van de vrouwen wel eens liegt over de boeken die ze hebben gelezen. Al die mensen doen dit om intelligenter over te komen dan ze zich voelen.
In de Next van vandaag (die ik zojuist scande i.p.v. las, echt waar) staat dat tieners het helemaal bont maken: 74 % van de ondervraagden zegt wel eens te liegen over lezen. En dan niet alleen over het lezen van boeken; ook over het lezen van sms’jes, internetpagina’s en songteksten wordt gejokt dat het een lieve lust is. Soms laten ze zelfs wel eens een boek uit hun tas steken om slimmer over te komen.
Natuurlijk zou je kunnen zeggen dat dit onderzoek niet representatief is. Je kunt ook zeggen dat dit onderzoek aantoont dat al die (positieve) onderzoeken over leesgedrag niet op de waarheid berusten. Ik las vorige week ook dat jongeren gratis dagbladen alleen maar lezen omdat ze zich stierlijk vervelen.
En dat terwijl ik zelf toch altijd riep dat die krantjes goed zijn voor de leesbevordering….
Nu vind ik dit eigenlijk geen nieuws om verdrietig van te worden. Het is eerder een bevestiging van vermoedens. Je kunt het bovendien ook positief uitleggen: lezen heeft status. Boeken maken indruk.
Hetzelfde geldt overigens ook voor correcte spelling en grammatica. Dat heeft ook status. De afgelopen maanden kwam ik meerdere blogberichten tegen die stelden dat spelfouten in teksten niet zo erg zijn en dat “de spellingsmaffia” eens op moet houden met zeuren. Aan de reacties kon je aflezen dat veel mensen zich kunnen vinden in die gedachtegang.
Niet veel later las ik weer ergens over een onderzoek dat aantoonde dat sollicitatiebrieven met spelfouten vaak direct in het ronde archief belanden en dat spelfouten in profielen op datingsites ook zwaar wegen, bij de eerste kennismaking.
We maken allemaal wel eens vautjes. Jokken is van alle tijden. Maar denk toch eens aan de mogelijkheden van het eerlijk kunnen zijn over lezen. Je kunt je er mee onderscheiden. Veel lezen zorgt ervoor dat je minder spelfouten maakt bovendien.
Of zou het toch zo zijn dat gamecompetenties het winnen van taalbeheersing, in de nabije toekomst?
@
Wij hebben in Brielle het restaurant waar middels een schoolbord de “corden blue” werd aanbevolen dan ook links laten liggen. :-/
Haha
“Veel lezen zorgt ervoor dat je minder spelfouten maakt bovendien.”
heb je daar ook een bewijs oftewel representatief onderzoek bij? Daar ben ik wel in geïnteresseerd..
groeten
En dan zijn er nog de mensen die zeggen dat ze ZBDigitaal altijd lezen maar het niet doen,…..
@ Nicole:
Daar zou ik eens goed voor moeten speuren maar op //www.lezen.nl/index.html?spsearch=&age_group_id=0&menu_item_id=105 is vast wel een rapport te vinden dat het onderschrijft. Zie ook //taalunieversum.org/taalpeil/2006/word_je_van_lezen_een_beter_mens.html
@ Ria: ha, die zijn er ongetwijfeld ook. Ken je er veel?
Statistieken laten ook wel het een en ander zien. Hoe lang mensen een post bekijken, hoe snel ze weer verdwijnen, enz. Daar moet je jezelf inderdaad niet al te veel illusies over maken.
Ik merk het omgekeerde overigens ook wel eens. Mensen zeggen dat ze het nooit lezen maar als ik dan iets schrijf wat op hen betrekking zou kunnen hebben spreken ze me er wel eens op aan ^^
Zoals bekend ben ik ook zo’n spelfoutenzeikerd, dus ik ben wel benieuwd naar die blogs waar je het over hebt, weet je die nog?
Hier in de buurt stond vroeger bij de slager een bordje met ‘Voor U huisdier’. En bij Bas van der Heijden zag ik eens ‘gierlanders’ staan bij de kerstslingers. Ik hou erg van dit soort teksten!
Mag ik jou voor de gelegenheid dan ook eens op een fout wijzen (in deze blogtekst): het is officieel ‘gedachtegang’ en niet ‘gedachtengang’, zoals het b.v. ook aktetas is. Volgens de ‘witte spelling’ is het overigens wél goed…
Hoi schrijver,
Als je in Google Blogsearch zoekt op ‘spelling weblogs’ of spelfouten etc, vindt je wel wat posts.
Dat er in deze post ook een fout zat had ik kunnen aanvoelen natuurlijk.
I stand corrected with a smile 🙂
Hoeveel mensen zou liegen dat ze bepaalde boeken juist nièt gelezen hebben?
‘Ik? Nee dat soort rotzooi lees ik niet!’
Geweldig plaatje boven aan je artikel trouwens. Ik zou echt jeuk krijgen als ik dat ik levende lijve zou zien staan.
Nou ja, je kunt je ook achter een bewuste keus voor de ‘witte spelling’ verschuilen. Dan ben je in goed gezelschap.
Een smile is altijd goed natuurlijk en ze zeggen zelfs dat het aanstekelijk is (maar ze zeggen zoveel).
De markt is ook goed jachtterrein voor spellingsgrappen, neem alleen al de variaties op ‘Golden Delicious’.
@ Jimmy:
Ook die zijn er ja. Er keek in de jaren ook niemand naar de Pin Up Club. Lachen als dan de kijkcijfers werden gepubliceerd 🙂
@ Schrijver: verschuilen vind ik flauw. Ik maak gewoon ook regelmatig fouten en schaam me er maar zelden voor. Groene en witte boekjes heb ik niet in huis en spellingscontroles zet ik eerder uit dan aan, omdat ik altijd gek wordt van dat gezeur over computerjargon of leenwoorden.
Als het echt een officieel document betreft check ik het wel altijd even. Dan zit je niet te wachten op slordige fouten immers.
Als je alle tijd neemt voor spelling zou bloggn bovendien wel erg veel tijd gaan vergen.
Daarom waardeer ik de correcties achteraf ook altijd.
Laatst op een affiche in de wachtkamer bij de dierenarts gelezen:
Misschien is vrijwilliger worden bij de dierenambulance iets voor jouw?
Ai… Dat doet pijn. Bijna net zoveel als die corden blue want dat bord zag ik elke keer als ik door het hotel raam naar buiten keek.
Hm, moet hotelraam nu los of aan elkaar? Er staat een rode streep als ik het aan elkaar schrijf.
Dat is inderdaad een hele lelijke.
Aan elkaar hoor, dat hotel en dat raam 🙂
Deze zijn ook leuk: ‘rijbewijs voor zeventien jarigen’ en ‘naakt model tekenen’. Ik verzin ze niet zelf, maar ze komen van de site van SOS.
Aan de fietsenstalling van het conservatorium hing jarenlang een officieel bordje ‘Aleen voor fietsen’.
Ik zou het prettig vinden als iedereen in ieder geval z’n bést zou doen om foutloos te schrijven. Maar het rammelen-en-verzenden wint steeds meer terrein. Het doet soms echt letterlijk pijn, vooral het soort fouten zoals genoemd in al deze reacties. Bizar!
Dat er pathologisch gelogen wordt hadden we ook al van Genevieve Bell gehoord. Als ik de jongeren om me heen zie schrijven vraag ik me wel eens af of onze spelling op termijn houdbaar is. Is spelling louter een set taalregels voor controlfreakerige dinosaurussen. Waar ik mezelf dan ook maar toe reken. Er is trouwens ook geen allochtoon die om kan gaan met onze spellingsregels.
Dat laatste is ook interessant inderdaad, maar ik vraag me dan toch ook altijd weer af wat het loslaten van regels zal gaan betekenen voor de taal. Alles foneties?
Moet ik opeens denken aan Nescio.
Dat hattie gedroomd…
Wim Brands had in Boeken op TV een tijd terug een wetenschapper aan tafel die daar een boek over had geschreven. Volgens hem gaan we in dit computertijdperk – waarin taal een ander soort functie krijgt – inderdaad toe naar een soort fonetische spelling. Hij denkt in ieder geval dat er straks geen spellingsregels meer zijn. Van God Los, dus.
Ik ben benieuwd of de beste man gelijk zal krijgen. Interessant genoeg om te volgen in ieder geval!
De sms-taal help ook niet echt mee.
Ik heb hem even opgezocht. Voor als je een verloren half uurtje hebt, tijdens het eten ofzo 😉 Joop van der Horst over zijn boek Het einde van de standaardtaal. Best grappig.
Ik heb die spelling met ‘alles foneties’ nog meegemaakt… D.w.z. het voorstel, want ik geloof dat het nooit wat geworden is. Of was het er toch een tijdje en is het toen weer teruggedraaid? (Ergens in de jaren 70?) Ik weet het niet meer, eerlijk gezegd.
Maar alles foneties is ook zo simpel niet hoor, want is het dan ‘allus’ of ‘alles’?
Dat van die allochtonen is volgens mij niet waar; natuurlijk hebben zij er meer moeite mee, maar er zijn heel wat allochtonen die beter Nederlands schrijven dan veel Nederlanders.
@ Boes: eens
@ Astrid: dank!
@ Schrijver: ik dacht eigenlijk dat het zo maar een grappige gril in de literatuur was (kampurt en consorten). Je zou inderdaad bijna regels gaan vaststellen voor klanktaal 🙂
Nee, zeker geen gril, er is zelfs een Proustvertaling uit die tijd met gedeeltelijk fonetiese spelling. Het gold (golt) niet voor alle woorden, maar b.v. wel voor elektries, teoreties enzo. Ik zal proberen er iets over op te zoeken, maar dat is lastig omdat het van vóór internet is. Als ik wat vind (vint) hoor je het.
dank je sgreiver!
Die vertaling van proest lijkt me hilaries ^^
Het is maar wat je hilaries noemt, mij lijde dat taalgebruik zo af dat ik Proust (Frans leenwoort) nog minder begreep dan ik tog al deet. Dus ik nam verder steets de vertaling van een paar jaar later. En het is sgrijver en geen sgreiver, Meinsbergun, dat lijkt me duidelik (of was het nou duideluk?), want het is sgrijven en niet sgreiven.
Het wordt steeds gijniger 🙂
Tog was het een tijtje de harde werkelikhijt… Snap je nu een beetje waarom ik altijt zo neroties over taalfauten doe?
ik hepput gesnopen!