Rust in vrede, Albert Hofmann

Gisteren is op 102-jarige leeftijd Albert Hofmann overleden. Hofmann is vooral bekend geworden als de ontdekker van Lyserginezuurdiëthylamide, oftewel LSD 25.

Ik heb hier wel eens aangekaart dat ik een paar jaar lang geïnteresseerd was in literatuur en documentatie over hallucinogenen en veranderende bewustzijnsstaten. Die interesse werd jaren terug getriggerd door het werk van Aldous Huxley, een mens dat ik erg hoog heb zitten.

Hofmann ontdekte LSD bij toeval en heeft deze drugs altijd als een probleemkind beschouwd. Zijn verhaal kun je lezen in het boek LSD, my problem child. Met de wat meer elitaire benadering van geestverruiming, door Huxley c.s. kon Hofmann goed leven maar toen Timothy Leary in de jaren 60 het grote publiek wilde omturnen keurde de chemicus dat niet goed.

Er bestaan veel misverstanden en spookverhalen over LSD. Je ontmoet maar zelden mensen die ook iets weten over het verband tussen deze drug en de schimmel Moederkoorn, die in vroeger tijden complete dorpen in extase bracht. De schimmel staat ook bekend als Ergot en wordt onder meer in verband gebracht met de Mysteriën van Eleusis.

Het is vooral de CIA die de stof een bijzonder slechte naam bezorgde, met het project MKULTRA. De Nederlandse psychiater Bastiaans zag andere mogelijkheden. Ik vergeet nooit dat ik een boekje over zijn werk opvroeg uit het magazijn van de Zeeuwse Bibliotheek. Er stond nog een oude stempel in: “alleen uit te lenen aan artsen”. Zeer opmerkelijk, want zo’n stempel ben ik later in geen enkel boek meer tegengekomen.

Hofmann is van ons heengegaan. Zijn ontdekking was controversieel maar desalniettemin van grote invloed op een hele cultuur, stromingen in de kunst en literatuur en van belang voor het verkrijgen van inzicht in vele zaken.

So long Albert.

@