De cultus van de amateur (nog een keer)

04 augustus 2007

Het is me toch een intrigerend boekje, dat ‘The Cult of the Amateur‘ van Andrew Keen! Intrigerend omdat het brutaal is, kort de bocht en in veel opzichten onvolledig. Ik val van de ene verbazing in de andere. Soms worden onderwerpen he-le-maal uit de context gerukt en dat is niet eens het ergste, het ergste is dat Keen zichzelf daarmee ‘verlaagt’ tot de werkwijze waar hij de blogosphere van beschuldigt.
Nog niet eens halverwege het boek begrijp ik nu al de reacties van Lawrence Lessig en Dan Gillmor veel beter. Ik zeg er eerlijkheidshalve maar bij dat ik die beide heren bijzonder hoog heb zitten (zie hier en hier bijvoorbeeld). Die twee uitgebreide reacties zijn voor mij persoonlijk zeer relevant omdat ze voor een groot deel de gevoelens verwoorden die het boek tot nu tot bij mij oproept.

Nu was ik niet van plan om nog veel aandacht aan dit boek te besteden maar ik kan het toch niet laten om even een klein onderzoekje te doen. Zoals dat een dilettant betaamt.

Wat doet erop? Op pagina 48 trekt Keen zwaar van leer tegen bloggers en hun vermeende negatieve rol in de verslaggeving rondom de orkaan Katrina, in New Orleans. De bloggers zouden verantwoordelijk zijn voor de verspreiding van onjuiste informatie, laster en wat dies meer zij. Volgens Keen maakte de mainstream media dit later goed door informatie te verspreiden op basis van betrouwbare bronnen, zoals politieagenten en hulpverleners.

Nu wil het toeval dat ik laatst een biertje dronk met een Amerikaan uit New Orleans die hier in Zeeland werkt. Hij vertelde mij dat hij ten tijde van de ramp in de Big Easy verbleef en zijn verhaal sprak dat van Keen in alle opzichten tegen. Toen ik mijn mening gaf over de gebrekkige hulpverlening vertelde hij mij dat ik niet wist waarover ik het had. Ik baseerde mijn mening namelijk op hetgeen ik gezien had op televisie: informatie, afkomstig van de grote Amerikaanse nieuwszenders. Die zenders lieten vrijwel niets zien van de vele mensen die waren achtergebleven, schoten op elkaar en hulpverleners, enz. Het was bijna anarchie. Blijkbaar geen beelden die geschikt waren voor verspreiding.

Ik weet natuurlijk niet in hoeverre het verhaal van deze burger klopt (hoewel ik geen enkele reden zie om de brave borst niet te geloven) dus het is wel eens aardig om te kijken wat er dan op dat mooie grote web te vinden is, bij mainstream media zowel als amateurs.

Veel te veel natuurlijk, dus laat ik me beperken tot een paar interessante links, te beginnen met een citaatje uit het boek van Gillmor. Mmm. Mainstream media die juist vragen om de inbreng van burgers. Eigenaardig.
En het genoemde blog Interdictor? Het archief vereist nogal wat navigeerwerk maar het blog is nog steeds actief en maakt al snel duidelijk dat New Orleans inderdaad zeer gewelddadig is. En door op ‘interdictor’ te zoeken kom je al snel terecht op Indy Media, waar je ook foto’s vindt van de chaos en het geweld ten tijde van de crisis. Maar dat is nu net zo’n bron van amateurs, waar Keen voor waarschuwt. Daar had ik dus niet naar mogen verwijzen.

Maar hee, nu stuit ik opeens op een bron die alle onjuistheden in de verslaggeving belicht. Hier lees ik dat de mainstream media alles wat ze hoorden op de straat klakkeloos overnamen. Keen schrijft dat het juist de bloggers waren die de onjuistheden verspreidden en dat de mainstream media dit later met moeite konden rechtzetten. Dat is toch een behoorlijk verdraaiing van het verhaal, Andrew.

Maar dit artikel is misschien niet betrouwbaar, omdat ik het vond via een speciaal lemma in Wikipedia? Dan zullen deze foto’s ook wel gemanipuleerd zijn. En dit citaat uit Wikipedia is waarschijnlijk ook onzin?

“Many journalists also contributed to the spread of false rumors of lawlessness among the victims, which many have interpreted as an instance of yellow journalism“

Mmm. Gele journalistiek. Dat is een mooie zoekterm voor later.

En de bloggers dan? Waarschijnlijk net zo (on-)betrouwbaar als de professionals. De ene blogger checkt geen feiten en is emotioneel, de ander maakt alleen foto’s. Interessant is wel dat Archive.org het belangrijk vond dat de verslaggeving van blogs ook gearchiveerd werd.

Ik moet er maar mee ophouden, hier kan je uren in graven. En daarmee doe ik dan precies wat Keen beweert. Ik check verder namelijk niets op betrouwbaarheid. Ik verwijs alleen. Ik knip en ik plak, en doe daarmee het enige waar een amateur goed in is.

Ik neem echter ook nog niets voor waar aan. Ik beweer verder niets. Iedere geïnteresseerde lezer kan zelf aan de slag met de geboden links en zelf een mening vormen over gevestigde media, de blogosphere en de cultus van de amateur.

Ik hoop wel dat het bovenstaande duidelijk maakt dat de nuance bij Keen inderdaad ver te zoeken is en dat zijn boek veel onjuistheden bevat. Dat rechtvaardigt een weerwoord. Moet hij maar niet zo hoog van de toren blazen.

En afsluitend kom ik dan toch ook nog even terug op de bloemetjes en de bijtjes. De verdwenen bijtjes welteverstaan. Dacht ik van week net gelezen te hebben dat men ontdekt had dat een parasiet verantwoordelijk was voor de sterfte van die diertjes, komt RTL 4 vanavond met een speciale reportage uit de VS…over die verdwenen bijen nota bene. En wat was de strekking? Dat de wetenschap voor een raadsel stond. Over die parasiet geen woord. Niets over de bevindingen van die Spanjaard en niets over de onderzoeksresultaten in de States, in april van dit jaar.

Wat is er dan nu betrouwbaar of volledig? Niet RTL of het Parool, zoveel is me wel duidelijk geworden.

Wie de moeite neemt om te graven kan in heeeeele diepe infokuilen vallen….

@