Hoe tieners internet gekaapt hebben

20 oktober 2006

Terwijl mede-oprichter Larry Sanger van Wikipedia begonnen is aan een concurrent voor de internet-encyclopedie, onder de naam Citizendium, gaat de opmars van Wikipedia ook gewoon door.

Een maandje geleden voerde ik een klein experiment uit op Wikipedia Nederland en was ik verbaasd over de mate waarin er controle plaatsvindt op recent toegevoegde lemma’s en de snelheid waarmee dat gebeurt.
Twee weken terug constateerde ik dat het lemma over de Zeeuwse Bibliotheek dat ik had toegevoegd bijzonder snel was gestegen in de zoekresultaten van Google: binnen twee weken op de zesde plaats! Met inkomende links kan dat natuurlijk niet veel van doen hebben. Eigenlijk moet de ingang daar dus inderdaad uitgebreid worden met informatie over onze bijzondere collecties, met relevante links maar ik ben degene die ‘a’ heeft gezegd en dat staat vaak ook garant voor het beloond worden met een dikke ‘b’. Dat zal dan nog even moeten wachten. Er zijn wel meer b’s namelijk.

Gisteren vond ik op Micro Persuasion een verwijzing naar een interessant artikel van Sam Vaknin op Global Politician. In Google-Wikipedia-MySpace – How Teenagers Hijacked the Internet vertelt Vaknin hoe hij sinds 1999 de zoekresultaten in Google heeft gevolgd van 154 trefwoorden. Van die 154 termen zijn er inmiddels 128 waarvoor geldt dat het eerste zoekresultaat een pagina van Wikipedia is. Daaruit blijkt wel dat Nicolas Carr inderdaad gelijk heeft.

Maar Vaknin toont nog veel meer aan. Veel van de lemma’s waar naar verwezen wordt door Google zijn alleen nog maar aangemaakt maar nog niet gevuld en sinds Google het nieuwe zoek-algoritme ‘big daddy’ invoerde (april dit jaar) zijn de zoekresultaten dramatisch veranderd. Zo krijgen sites met veel links vanuit MySpace nu voorrang. En MySpace wordt toch voornamelijk gevuld door jongere mensen. Dat geldt in zekere zin ook voor Wikipedia.

Samengevat: enerzijds constateerde ik niet zo lang geleden dat Wikipedia steeds uitgebreider en betrouwbaarder wordt, en dat Google steeds vaker rechtstreeks verwijst naar die artikelen. Anderzijds besef ik nu ook dat dat een keerzijde heeft die van grote invloed kan zijn op de wijze waarop mensen informatie tot zich nemen. De meesten komen niet veel verder dan de eerste tien zoekresultaten.

En er is dus nu een ontwikkeling gaande waarbij informatie die is aangeleverd door scholieren en andere jonge mensen een hogere relevantie meekrijgt van Google dan de informatie die wordt aangeleverd door universiteiten, bibliotheken en andere ‘kennis-instellingen’.

Misschien is het tijd dat anderen zich ook gaan ontfermen over de ‘dikke b’s’?