M.I. Webwerk 2017: de koers vasthouden
02 januari 2017In december plaatste ik geen terugblik op mijn werk in 2016, als ZZP’er. Dat was misschien wel voor de eerste keer sinds ik startte met Mijns Inziens in 2005. Ik had er best tijd voor vrij kunnen maken, maar de tekst zou niet zoveel anders zijn geweest dan die van ‘Mijn(s) 2015: rijk door vrijheid‘. De meeste projecten die toen liepen, lopen nog steeds. Wij zijn De Stad bleef het hart van mijn activiteiten, mijn belangrijkste bron van inkomsten, en de basis voor nieuwe projecten, die om verschillende redenen nog niet in het portfolio staan. Zo ga ik de komende drie maanden ondersteunende werkzaamheden doen voor Middelburg 800, had ik in december opeens mijn handen vol aan de vraagbeantwoording voor een nieuw Japans restaurant in de stad en ben ik in gesprek over andere lokale initiatieven. Daar kom ik later nog op terug.
Ik heb al veel afgestoten maar heb nog altijd 25 accounts in beheer op Facebook. Van ongeveer de helft ben ik de hoofdbeheerder, bij andere ondersteun ik incidenteel of kijk ik slechts mee. Ook op Twitter en Instagram beheer ik nog een stapeltje accounts, waarvan sommige zeer actief, en sommige alleen als daar om gevraagd wordt.
Als je het bekijkt als geheel zou je bijna gaan denken dat het allemaal heel gewoon is geworden, maar zo ervaar ik dat zelf beslist niet. Ik ben heel blij met de opdrachten die ik mag doen, en met het vertrouwen en de vrijheid die ik daarbij krijg. Voor sommige vrijheden heb ik natuurlijk wel moeten knokken. Steeds maar weer uitleggen waarom je niet meegaat in dat circus van overleggen en netwerkbijeenkomsten. Keer op keer dat been stijf houden. Maar die stugheid heeft uiteindelijk wel vruchten afgeworpen.
Op mijn manier heb ik in 2016 meer genetwerkt dan in al die jaren daarvoor. Ik sprak met zeer veel mensen en partijen, over zeer veel plannen, projecten en initiatieven. Van sommige mensen hoor je daarna nooit meer iets. Anderen komen later nog eens bij je terug, soms na een maand, soms na een paar jaar. Alles overziend heb ik voldoende in handen om alles samen te voegen tot een logisch geheel. Tot een lokaal mediabedrijfje of informatiehub bijvoorbeeld. Maar ik ben nog niet klaar voor die ondernemersvariant. Ik voel gewoon niet zo voor het management dat daarbij komt kijken. Ik wil zelf uitvoeren en op pad gaan. Zelf luisteren, kijken en schrijven. M’n eigen man zijn. Natuurlijk moet ik ook verankeren en rekening houden met de toekomst, maar ik kies er, een tikje onbezonnen, toch liever voor om te genieten van de dingen die ik nu mag doen. Met een beetje mazzel vallen die puzzelstukjes uiteindelijk ook op hun plaats. Als dat niet zo is kan er ik altijd nog een project van maken. Ja toch?
Gerelateerd: