Mijn(s) 2014: maart

16 december 2014

Ik had het er maar druk mee, in maart. Het was een maand waarin ik veel afspraken had, nu eens om ‘afk’ kennis te maken, dan weer om samenwerkingsmogelijkheden of andere zaken te bespreken. Naast het redactiewerk voor IP waren er twee adviesopdrachten voor Woonburg en een Hoog College van Staat (dat niet nader genoemd mag worden) en waren er veel ontwikkelingen rondom Heinde & Vers, die het project helaas niet verder brachten (sinds de zomer opereert dat project in de luwte, in afwachting van de definitieve invulling). Het was ook de maand waarin ik voor de laatste keer deel uitmaakte van een internetwerkgroep van de Zeeuwse Bibliotheken. Die groep werd na een paar jaar overgeheveld naar een andere structuur.

Ooit blik ik nog eens uitgebreid terug op de jaren met de werkgroep, en op alles wat er wel en niet uit voortkwam, maar ik kan wel zeggen dat ik het wel best vond, om dat thema los te laten. De sfeer in de werkgroep was prima en de intenties ook, maar al met al hield ik aan het hele gebeuren rondom de nationale digitale bibliotheek maar één gevoel over: beweeg er gerust in mee, maar beperk het tot het noodzakelijke. Er gaat veel te veel tijd verloren aan het formuleren van adviezen waar toch niets mee gedaan wordt. Doodzonde. Het vernieuwen en lokaal stappen zetten kun je maar beter gewoon zelf doen. Daar moet je dan wel voor worden vrijgespeeld natuurlijk, en juist dat is nog altijd een groot knelpunt in veel organisaties.

Naast het betaalde werk had ik in maart ook de handen vol aan alle hobbyprojecten. Een paar ‘crowdsourcebezoekjes’ voor Middelburg Dronk, waaronder een visite in Nieuwland, voor foto’s en ander materiaal van alle herbergen daar (negen maanden later moet ik het grootste deel daarvan nog altijd moet verwerken) maar ook de betrokkenheid bij de uitbouw van het nevenproject Veere Dronk. Gekkigheid! Ondertussen bleef dat experiment van zomer 2013 ook maar groeien. In maart haalde Ik geef weg – Walcheren de mijlpaal van 10.000 leden. Inmiddels zijn dat er bijna 17.000. Dat is een onwaarschijnlijke hoeveelheid, vinden wij als beheerders. Over dat beheer gesproken: ik ben nu zelf wel veel minder actief dan voorheen. Het was echt niet meer te doen. Ik kijk en luister nog wel mee met de andere beheerders, maar bemoei me alleen nog met incidenten en evenementen, als dat nodig is. Als het op die manier voortgezet kan worden kan ik er goed mee leven, zoniet: dan vreet het simpelweg te veel tijd.

Ik heb me er dan wel bij neergelegd, maar toch: zo nu en dan schud ik nog eens met het hoofd als ik besef hoe belangrijk Facebook is geworden bij al die projectjes. Begin 2009 zei ik het platform eens stoer vaarwel, maar door de enorme massa is er gewoon geen ontkomen aan. Je kunt er prima zonder, maar mét maakt het allemaal zoveel gemakkelijker. Ondanks al dat gemanipuleer van statistieken en het beperken van het gebruiksgemak. Ondanks het gerommel met de privacy. Misschien dat het netwerk ooit het loodje legt, je kunt het niet uitsluiten, maar voorlopig zie ik dat nog niet gebeuren, tenzij ze honderden miljoenen mensen tegelijkertijd tegen zich in het harnas weten te jagen en andere platformen wél een interessant alternatief zijn. Dan misschien wel.

Maar ondertussen brengen veel mensen er meer tijd dan ooit tevoren door. In een reactie op de januaripost van eergisteren vroeg Eric-Jan zich af ‘of de lichting na ons’ ook nog een beetje kritisch aanwezig is online. Ik weet het eerlijk gezegd niet. Misschien niet, omdat men te druk is met de luchtiger aspecten van alle sociale sites. Of juist wel, maar dan zwaar versnipperd of in de veiligheid van besloten groepen op Whatsapp, Instagram en Facebook. Daar hoor ik mensen onder de 30 in ieder geval regelmatig over. Maar hoe het ook moge zijn; het is nu heel anders dan een paar jaar geleden, ook op het professionele vlak. Daar stond ik ook nog even bij stil in de maand dat ik 43 werd.

Gerelateerd: 
Mijn(s) 2014: januari
Mijn(s) 2014: februari

@

Afbeelding: Michael Cheval