Mijn(s) 2014: juli

28 december 2014

Wat ‘we’ als zzp’ers kunnen verwachten van de overheid is nog niet zeker, maar al te rooskleurig ziet het er niet uit. Het zou best eens kunnen betekenen dat het kleine ondernemerschap op termijn ook voor mij persoonlijk minder interessant wordt. Ik zou dat zeer betreuren, want ik heb het ongelooflijk naar mijn zin, als eigen baas. In april ben ik dat al weer vijf jaar.

Juli was een fijne maand, wat dat betreft. Eén opdracht werd weliswaar voorlopig in de ijskast gezet, maar ik mocht ook dit jaar weer aan de slag voor het Sectorinstituut Openbare Bibliotheken. Die opdracht nam ik maar wat graag aan. Een paar weken later werd ik ook uitgenodigd voor een gesprek met een paar vertegenwoordigers van de Vereniging Ondernemers Middelburg, wat leidde tot de verrassend vrije opdracht ‘Wij zijn De Stad’. Die opdracht bevalt mij buitengewoon goed. Ik ben oprecht blij dat ik na een paar jaar onbezoldigd werk rondom lokale aangelegenheden er nu ook voor betaald wordt. Na vijf maanden stel ik vast dat ik het heerlijk vind om willekeurige winkels binnen te lopen en wat foto’s te nemen en vragen te stellen en om lekker informeel te schrijven over het nieuws uit Middelburg Centrum. Ik merk ook dat de pagina laagdrempeliger is dan die van Middelburg Dronk. Mensen weten deze pagina net is makkelijker te vinden en laten ook vaak hun waardering blijken. Dat is bij Dronk ook zo, maar daar hadden we toch heel wat meer tijd nodig om hetzelfde te bereiken. Er zijn ook steeds meer ondernemers die me benaderen en wat ik misschien nog wel het leukst vind: ik hoor mensen regelmatig zeggen dat ze ergens zijn gaan kijken of eten/drinken omdat ze er op geattendeerd werden door de pagina. Dan is er dus ook nog sprake van meer dan het voorzien in een informatiebehoefe alleen. Je zou het woord bijna in de mond nemen.

Het is overigens niet alleen dat inhoudelijke aspect, dat mij deze opdracht doet waarderen. Ik vind het ook gewoon leuk om sociale media op deze manier te benutten. Zo spontaan mogelijk, zonder al te veel na te denken of te plannen. Natuurlijk zijn er ook genoeg mooie voorbeelden van zeer professionele campagnes, waarbij alles is geregisseerd, maar ik weet niet hoor. Ik vind het toch een leukere uitdaging om aandacht en vertrouwen geleidelijk te winnen dan om het te kopen. Er is zoveel moois te delen. Dan moet dat toch ook gewoon op eigen kracht kunnen?

Volgende maand hoor ik of de opdracht nogmaals verlengd zal worden. Ik hoop het maar. Dit is iets wat ik jaren kan volhouden. En dan is er tenminste ook weer een goede reden om de droom van de maand juni een droom te laten 🙂

@

Afbeelding: Saturno Buttò