Een wind is écht je vrind
19 juli 2014
Als je je hand niet omdraait voor een goede, knetterende scheet doe je er goed aan jezelf te wapenen met argumenten die je winderigheid rechtvaardigen. Nu kom ik meestal niet verder dan wat gemompel over het feit dat het ongezond is al die putlucht binnen te houden maar erg sterk is dat natuurlijk niet. Er is geen sprake van win-win. Daar lijkt echter verandering in te komen. Een onderzoek van de Universiteit van Exeter is veelbelovend: wie af en toe een stinkscheet opsnuift loopt misschien wel minder kans op beroertes, hartaanvallen of dementie.
Dat is het betere komkommernieuws! Ik ga een scheetkanon bouwen.
Gerelateerd:
Oerbehoefte
Een wind is je vrind
Over Gracenote’s Music Maps en petomanie
Toen ik je voornemen om een scheetkanon te maken las, moest ik denken aan een verhaal dat mijn tante mij regelmatig vertelde over haar broer (mijn oom) en diens neef. Zij waren in de Tweede Wereldoorlog ondergedoken bij familie aan de overkant. Ze kregen veel uien te eten. Als de familie zondags ter kerke ging, kwamen de jongens uit hun schuilplaats, openden de deuren van het theekastje met het zondagse theeservies, en lieten daarin enorme uienstinkwinden in ontsnappen. Snel de deurtjes weer dicht en terug de schuilplaats in. Als de familie thuiskwam na de kerkgang, was het tijd voor thee uit het zondagse theeservies. Als de deurtjes dan geopend werden, kwam daar een niet bepaald devote geur uit walmen. Het schijnt dat de familie nooit heeft geweten wat de oorzaak van dat zondagse luchtje was. Een mooi verhaal vond ik dat altijd 🙂
Anneke van Waarden
Haha, Anneke, dat is zeker een mooi verhaal. Dank voor het delen 🙂
Dank je wel Inge!