clear

zoeken

search

Falende ICT-projecten van de overheid

25 april 2014

Vandaag begreep ik uit het NRC-artikel Politici snappen dus niks van ICT dat zes jaar oude rapporten van de Algemene Rekenkamer over dit thema blijkbaar nog steeds geen vruchten hebben afgeworpen. De tijdelijke commissie ICT van Ton Elias c.s. begint vandaag pas met een serie hoorzittingen. Uit een recent artikel van Binnenlands Bestuur maak ik op dat die commissie al bezig is sinds 2012, en dat er in de tussentijd al veel meer onderzoeken zijn gedaan en adviezen zijn gegeven. Maar over welke mislukte ICT-projecten gaat het nu zoal, en om welke bedragen? Als je googlend je geheugen opfrist schrik je je het leplazerus. Een paar recente gevalletjes van ‘geld over de balk’:

Dit zijn, met uitzondering van het UWV-drama, niet eens de projecten die de commissie Elias onderzoekt. De commissie richt zich op projecten als C2000 en de OV-chipkaart. Dit zijn ook niet de talloze projecten die als geslaagd worden omschreven, terwijl ze toch niet zullen brengen of hebben gebracht wat er ooit van werd verwacht. Iedereen kan vermoedelijk wel een paar websites, systemen of projecten uit de eigen directe omgeving opsommen die tot die laatste categorie behoren.

ICT op deze schaal is enorm complex. Er gaat ook veel mis door verplichte aanbestedingstrajecten. ICT-bedrijven gaan ook niet vrijuit. NRC schrijft: “De enigen die politici uit de droom van ICT als wondermiddel kunnen helpen, zijn specialisten. Maar ICT-bedrijven kijken wel uit. Aan de overheid valt veel geld te verdienen. En geen onderneming is groot geworden door ‘dat kan niet’ te verkopen.”

Dat is misschien wel het werkelijke probleem. In projecten van deze omvang voelt slechts een enkeling zich ‘eigenaar’ van een probleem of deelproces. Het geheel wordt al snel abstract en ongrijpbaar. Alle concessies die gedaan moeten worden leiden tot middelmaat of onvoldoende resultaat.

Maar wat is nu de oplossing voor al deze ellende? Volgens August Hans den Boef en Rinke Smedinga gaat het allemaal om regie. En zij stellen dat de oplossingen er al liggen: “Voor de politici is er goed nieuws. Het advies is al geformuleerd. Het Nationale Urgentieprogramma. Waarom krijgt dat door Wallage aanbevolen programma geen herkansing, inclusief het voorzitterschap van de (vice-)minister-president? En de adviezen van Docters van Leeuwen (de Adviescommissie ICT en Overheid) zouden het perfecte kader vormen voor het stoppen van de sluipende crisis. En de noodzakelijke basis leggen voor een gezonde samenwerking tussen overheid en burgers.”

Ik ben benieuwd of team Elias in het najaar met andere bevindingen en aanbevelingen komt. Het moet toch mogelijk zijn om onnodige uitgaven te voorkomen door ze van meet af aan goed te controleren? Er moet toch macht bij ICT-bedrijven weggehaald kunnen worden door ze te straffen voor slechte producten of dienstverlening?

Gerelateerd:
Gelezen: Het Innovatieplatform
Een dashboard voor de ICT-projecten van de overheid
Overheidsuitgaven: tijd voor meer transparantie

@

Foto: Titanic Universe

4 Reacties

  1. Michael Minneboo schreef:

    Het is schrikbarend hoe de overheid geld over de balk smijdt en achter de feiten blijft lopen.

  2. Las zojuist ook een stukje over de EU. Er is altijd weer een baas boven baas :-/

  3. Michael Minneboo schreef:

    @Edwin: Ja dat kan ik me voorstellen. De EU gooit ook ons geld over de balk. Grotere organisatie, dus nog meer domme ambtenaren en politici.

  4. Steven Verhoef schreef:

    ICT handel

    Wat ik niet snap is waarom overheden überhaupt opdracht geven om nieuwe ICT-producten te laten ontwikkelen.
    Natuurlijk is de ICT-markt buiten gewoon progressief en voortdurend sterk in ontwikkeling maar dit maakt het nog niet noodzakelijk om deze markt dan maar met miljoenen te ondersteunen. Want exclusief is deze markt zeker niet. Een goed ICT-product heeft niet te klagen over een goede – en brede wereldwijde – afzet markt. Immers al die duizenden personenvervoersmaatschappijen willen een goed administratie- en registratie systeem!
    Hoe bespottelijk is het dan dat overheden – ieder voor zich – met gemeenschapsgelden dergelijke systemen laten ontwikkelen? Er zijn zeer rijke private ondernemingen die zonder meer in staat zijn om eventueel samen met wetenschappelijke onderwijsinstellingen dergelijke systemen te ontwikkelen.
    Het enige wat de overheden moeten doen is even wachten tot dat de blijkbaar zo gewenste systemen op de reguliere markt verschijnen.

Reageer