Ruistolerant
26 december 2013
The simple rule is that the easier it is to use a medium, the faster it will become noisy, and the noisier it is, the less responsive it is. You can play at Facebook and Twitter, and make them work. But they will only work if you treat them like a cocktail party, as an opportunity to eavesdrop and layer general connection and value and insight. No, it’s not an ideal direct marketing medium. It’s a metropolis.
Aldus Godin in zijn korte beschouwing Noise-tolerant media. Ik vond het interessant om te merken dat ik weer eens wat langer stilstond bij een stukje over aandacht in het internettijdperk. Ik verdiep me er lang niet meer zo veel in als voorheen, maar blijkbaar heeft het nog steeds mijn belangstelling. Het stukje deed me bedenken dat ik steeds meer platformen ervaar zoals Godin het beschrijft. Als interactieve adresboeken, waar je nu eens gericht, dan weer willekeurig gebruik van maakt. Met mensen die komen en die gaan, net als op een cocktailparty inderdaad.
Je wordt pas kritisch over een platform of medium als die je niet brengen wat je had verwacht of gehoopt. De belangrijkste vraag moet je daarom volgens mij aan jezelf stellen: welke informatie of infotainment ervaar jij als waardevol en waarom, en krijg je die ook zonder stapeldol te worden van alle ruis op de lijn? En als dat niet zo is: ben je dan bereid om tijd en energie te steken in het onder de knie krijgen van de beschikbare ruisonderdrukkers?
Het interessante is dat veel mensen hun ongenoegen over ruis nog steeds wijten aan het medium, en niet aan de mensen waarmee ze in contact staan. Maar wacht gewoon even op een nationale feestdag en je ziet perfect hoe het werkt. Ook zij die vaak klagen over ruis kunnen de verleiding om informatie te delen over hun feestdissen en strandwandelingen zelf ook niet onderdrukken. Juist op die dagen niet. Als het sociale of quasi-sociale ons worden opgelegd bewegen we massaal mee, ook op het web. Dan zijn we opeens veel ruistoleranter, zo lijkt het wel.
Gerelateerd:
Aandacht voor geen aandacht
Aandacht voor informatie volgens Jan van Cuilenburg
Aandacht in het tijdperk van contentverval
Twitter: over organisaties bij de dorpspomp
@
Foto Michelinmannetjes ca.1900: Business Insider
Interessant, Edwin. Ik loop al een paar weken met dit thema in mijn hoofd voor een blogpost. Ik zal Godins tekst ook eens doornemen voordat ik daaraan begin.
Zo zie je maar dat dergelijke thema's altijd in de lucht lijken te hangen en dat meerdere geesten die tegelijkertijd opvangen…
Wat voor ruisonderdrukkers gebruik jij eigenlijk om het wat meer behapbaar voor je te maken?
Inderdaad Michael. Denk ook echt dat het onderschat wordt als thema. Als je alles op z'n beloop laat knaagt het op den duur toch aan je digitale welzijn. En het is m.i. zonde om zomaar de handdoek in de ring te gooien.
Mijn filters hangen af van het medium. Op Twitter en Facebook werk ik bijvoorbeeld met lijsten. De accounts op die lijsten toon ik dan weer als eerste in bijvoorbeeld Tweetdeck. De minder interessante bijdragen bekijk ik dan alleen als ik tijd heb. Onlangs ook die plugin FB Purity geinstalleerd, die maakt de interface weer wat soberder en zet van alles uit. Ook zijn er nog adblockers e.d. in Chrome, beschouw ik een feedreaders Feedly en en Newsify ook als filters, en tweak ik meestal ook wel instellingen van apps en software. Maar dan nog is het veel allemaal, dat is ook een beetje m'n werk natuurlijk…
@Edwin: Klinkt wel alsof het filteren een hoop werk is. Ik gebruik ad-block plus in firefox en als ik dan eens een andere browser gebruik, valt het me iedere keer weer op hoeveel reclamemeuk er op de sites staan die ik vaak bezoek. Filteren van ruis is wat dat betreft wel noodzakelijk geworden.
Tsja Michael, het kost je per platform inderdaad altijd weer een paar uurtjes, dat is waarschijnlijk ook de reden dat veel mensen er niet aan beginnen. Maar hoef je het maar eenmalig te doen. Als je eenmaal zo'n lijst hebt hoef je er later alleen nog nieuwe pagina's of contacten aan toe te voegen. Dat valt allemaal reuze mee.