Over het nieuwe web van zes jaar geleden en andere dingen
05 juni 2013
Het voelt alsof het een eeuwigheid is geleden, dat ik bijna dagelijks enthousiast schreef over ‘Bibliotheek 2.0’ en de mogelijkheden die internet en sociale netwerken boden (en zouden gaan bieden). Het is ook best lang geleden trouwens. Ik zie dat een blogje met het manifest van Laura Cohen, dat ik ooit aanmaakte om de collega’s van het landelijke netwerk Al@din te overtuigen van nieuwe manieren van werken, dateert van augustus 2007. Zes jaar lijkt niks, maar in de digitale wereld tellen jaren misschien wel dubbel. Een eeuwigheid geleden dus.
Maar niet alles wat web is verdwijnt even snel als het gekomen is. Neem nu de cursus 23 dingen. Die werd gevolgd door duizenden bibliothecarissen, archivarissen en andere helden…en loopt na al die jaren nog steeds. Gisteren bezorgde Talkwalker (een mooie variant op Google Alerts) mij een link naar twee blogs waarin ik ook werd genoemd. Er wordt nog altijd verkend en ontdekt. Prima!
De cursus wordt overigens ook nog steeds doorontwikkeld. Zo richt de man met wie ik 23 Dingen een paar jaar mocht verzorgen, Rob Coers, zich nu samen met mattie Jeroen de Boer, op ‘Muziekdingen‘. Omdat er behoefte aan is. Een mens is immers nooit uitgeleerd. Bijspijkeren en opfrissen is goed. Bij de les blijven moet.
Bij Rob las ik maandag overigens ook een mooi verhaal over een bijeenkomst die in ‘t water dreigde te vallen omdat een van de sprekers zich af moest melden. Dat werd listig opgelost met een plan C, omdat er geen plan B was. De helpende hand werd gevonden in een andere spreker, die via Google Hangouts aanwezig kon zijn.
Dat plan B is toch wel belangrijk hoor. Dat merkte ik vorige week zelf ook nog eens, toen ik voor het Centraal Nederland Informatie Netwerk (CNIN) in dialoog mocht met een groep collega’s uit het Noorden van het land, onder de titel Hoe (vogel)vrij is de informatiespecialist? Ik zou dat praatje over m’n werk -uiteraard- ook via Google Hangouts houden. Dat werkt normaal gesproken prima, maar de ervaring leert me dat je de verbinding altijd wel even moeten testen, op voorhand. Daar waren we deze keer een beetje laat mee en waarempel: er waren problemen met het beeld en met de geluidskwaliteit. Er was wel een plan B in de vorm van Skype, maar ook dat werkte niet helemaal goed. Uiteindelijk kon de zaal me wel verstaan, via niet al te beste speakers, maar kon ik de aanwezigen niet zien. Ik zat tegen een blauw scherm aan te praten. Dat is toch minder, kan ik je vertellen.
Het is verleidelijk om dan met een beschuldigende vinger naar de techniek te wijzen, maar dat vind ik flauw. Als je goede hardware hebt en de software eenmaal hebt geïnstalleerd, dan gaat het eigenlijk altijd goed. Soms moet je misschien improviseren met een headset, dat komt regelmatig voor. Het komt ook wel eens voor dat de browser kuren heeft. Dan kun je altijd nog uitwijken naar de telefoon. Hangouts heeft onlangs een uitstekende eigen app gekregen van Google. Wat mij betreft gaat iedereen die gebruiken, dan kunnen we Whatsapp massaal dumpen. Maar dat zie ik niet zomaar gebeuren. Daar kom ik over een jaar of zes weer wel eens op terug…
@
Afbeelding Den Afgesloofden Omroeper van Versailles: Het Geheugen van Nederland