Gezien: New Model Army in Bibelot
31 mei 2013
Over New Model Army schreef ik al vaker. Gisteren begon die band in Bibelot, in het Energiehuis in Dordrecht, aan een nieuwe tournee. Nu zou je misschien denken dat ik het inmiddels wel geloof, met die concerten van deze band. Ik zag en hoorde de heren immers al negen keer eerder. De band speelt al 33 jaar en doet al die tijd toch min of meer ‘hetzelfde ding’. Maar voor mij valt NMA overal buiten. De muziek raakt me na al die jaren nog steeds. De teksten zo mogelijk nog meer. Toen, nu en straks. Het is een favoriet.
Het Energiehuis bleek veel groter dan verwacht, maar de concertzaal was dik in orde, met mooie balustrades en goede voorzieningen. Je ziet aan alles dat deze cultuurtempel klauwen vol met geld heeft gekost, maar het resultaat mag er zijn: waar andere nieuwe podia soms jaren nodig hebben om van de nieuwe, ‘klinische’ uitstraling af te komen, voelde Bibelot zowaar al een beetje geleefd aan. Het was er in ieder geval goed landen.
Of dat nu aan het gebouw lag, aan mijn associatie met een oude Zeeuwse poes, of aan de band zelf, dat laat ik even in het midden, maar NMA was in ieder geval nog fris en had er veel zin in. Speelde behalve nieuw ook veel oud materiaal, heel oud materiaal. Dat was ook wel weer eens leuk. Mijmer ik thuis gewoon even na met een nummer dat ze gisteren niet speelden.
Well, you say, you say it’s such a small, small world
flying Club Class back from the far-east
curled up safe and warm in the big chair
you were flying through the skies of anywhere
Get the courtesy car to the Sheraton
there’s live on-the-spot reports from the CNN between the ad-breaks
so you think you know what’s going on – but you don’t
because you weren’t in Belfast, you weren’t there
and no you weren’t in Waco, no you weren’t there
and no you weren’t in Kosovo, you weren’t there
and no you weren’t in my head so you don’t know how it felt
walking arm in arm with crowds to the square
and the banners waving and the sun glinting
All this information swims round and round
like a shoal of fish in a tank going nowhere
Up and down between the glass walls
So safe in the knowledge they’re impenetrable
and you look out at the world, see nothing at all
so go back to sleep and you’ll be woken when the time comes
and you’ll never know just what hit you or where it came from
because you weren’t in Bradford, no you weren’t there
and no you weren’t on the hill, no you weren’t there
and no you weren’t with us so you never saw
just what happened when the television crews came knocking on the door
how the people told them all to go to Hell,
smashed the cameras and sent them away
There were sirens going off and policemen coming in
and all that you love was being swept away
in the rush of a black tide all done in your name
and you’ll never know just what happened there
or how it feels – just how it feels…
-New Model Army-
Gerelateerd:
Klassiekers, deel 47: Vagabonds
New Model Army: wel toegelaten in Europa
Kritisch ontwaken
@
Gááf!!!