Mijn 2012: mei

26 december 2012

Ondanks het feit dat ik in 2012 minder publiceerde op M.I. dan in de jaren ervoor (het totaal zal uitkomen op ca. 500 bijdragen), fungeert het blogarchief nog steeds als handig hulpmiddel voor het opfrissen van m’n geheugen. Wat hield me bezig, het afgelopen jaar? Was er sprake van stagnatie of van ontwikkeling?

Bestaat er zoiets als een bezuinigingsindustrie? Je zou het bijna gaan denken. De crisis is reëel, maar als je adviezen en aankondigingen naast de daadwerkelijke ingrepen legt, dan zie je soms onverklaarbaar grote verschillen. Aangekondigde ingrepen blijken achteraf vaak slechts politieke statements te zijn geweest, bedoeld om het morrende volk te behagen en organisaties te doen schrikken. Er vallen natuurlijk nog meer dan genoeg échte harde klappen, maar veel moddervette kerstkalkoenen ontspringen de dans uiteindelijk toch. Het is in ieder geval zo dat ik aankondigingen pas serieus durf te nemen op het moment dat ze worden uitgevoerd. Hoe zwart zijn zwarte dagen nu werkelijk? En hoe ernstig is het precies gesteld als de (semi-) overheid aan de ene kant mensen ontslaat en aan de andere weer net zo makkelijk inhuurt? Dure feestjes organiseert? Onnodig miljoenen uitgeeft aan zinloze ict-projecten en andere ellende?

Crises zijn interessant om vanaf de zijlijn te volgen. Mensen en organisaties wringen zich in vreemde bochten als ze hun bestaansrecht bedreigd zien, als ratten in het nauw. Dat is van alle tijden. Het verschil met de crises van ooit is misschien wel dat de slechte tijden in het Nederland van nu deels gecompenseerd worden door waanzinnige overvloed. Niet alleen in de vorm van dikke spaarrekeningen, ook in de vorm van alternatieven. Wat kan het de gemiddelde burger nog schelen dat een bepaald instituut verdwijnt? Het aanbod op het gebied van infotainmentaanbod is zo groot dat hij aan het overgrote deel daarvan nooit toe zal komen. Veel cultuur en vermaak is gratis bovendien, of wordt door de consument als gratis beschouwd. Dat tij kan ook een corrupte media-industrie niet keren.

Terugblikkend ervaar ik de bezuinigingsgolf van het afgelopen jaar vooral als een scheiden van kaf en koren dat niet goed uit de verf komt. Niet als het gaat om cultuur althans. Bezuinigingen die werkelijk raken aan de behoeftepyramides van mensen zijn een ander verhaal.

@

Foto Amsterdam 1939: gahetNA.nl