M.I. Webwerk: ontwikkelingen en projecten najaar 2012

Dat ik me ook wel eens afvraag wat ik ‘in godsnaam heb gedaan’ betekent niet dat er niets gebeurt. De mensen die me al wat langer kennen hebben dat waarschijnlijk al gezien aan de frequentie en de toon van mijn bijdragen hier op M.I., maar aan een beschrijving van alle recente ontwikkelingen rondom M.I. Webwerk (ja heus, zo heet mijn bedrijfje) ben ik simpelweg nog niet toegekomen. Het is tijd om daar verandering in te brengen, al was het maar om ook daad bij het woord van afgelopen woensdag te voegen.

Laat ik begin met een lijstje van de meest recente en concrete ontwikkelingen en projecten:- Het contract dat ik in juni van dit jaar tekende bij Bibliotheek Oosterschelde, voor de functie Specialist digitale bibliotheek (18 uur p/w), heb ik vorige maand opgezegd. Formeel ben ik per 15 november uit dienst, maar ik blijf nog wel werken voor de organisatie. In ieder geval aan de website en andere digitale projecten, tot al mijn uren op zijn, en later mogelijk nog op projectbasis.

– Ik blijf op projectbasis actief voor de Bibliotheek Vlissingen. Ook daar gaat het vooral om digitale projecten, zoals recent rondom themadossiers en een samenwerkingsverband m.b.v. Google Hangouts.

-De werkzaamheden voor het leuke project Nieuw Zeeuws Meisje krijgen een vervolg. Over de concrete invulling ben ik nog in gesprek met de firma J.B. Diesch en Designagain.

– Met en voor Designagain doe ik nog meer. Ik ben bijvoorbeeld gevraagd om mee te denken over de digitale mogelijkheden van het bedrijf zelf, én over die van een klant, namelijk Grand Café Brooklyn in Middelburg. De oriëntatie is inmiddels begonnen; met een serie informele gesprekken met 8 afzonderlijke medewerkers. Razend interessant.

– Voor SportZeeland ben ik ad hoc beschikbaar voor de beantwoording van vragen over nieuwe media van het team.

-Voor het bedrijf Rensa, in Didam, mag ik een besloten intern kennisplatform opzetten met behulp van Ning.

– Voor Margareth Bles (ook een tijdelijke collega bij Bibliotheek Oosterschelde) doe ik een kleine contentopdracht voor een project rondom cultureel erfgoed van een bibliotheek in Zuid-Holland.
– Met het bedrijf Nedap ben ik in gesprek over het inzetten van Bibliotheek 2.0 als platform voor een toepassing die inzicht biedt in het leengedrag van klanten van bibliotheken en als kennispunt voor leden van een werkgroep die zich bezighoudt met bibliotheekinnovatie.

-Daarnaast schrijf ik nog steeds structureel voor Bibliotheekblad en incidenteel voor InformatieProfessional en moet ik binnenkort toch echt aan de slag met de casebeschrijving Middelburg Dronk voor het Handboek Informatiewetenschap. Op Middelburg Dronk ga ik nu maar even niet in, dat doe ik al vaak genoeg. Houd het er bij dat project maar op dat ik daar de meeste tijd in steek.

Als je het zo op een rijtje zet lijkt het heel wat. Misschien is het dat ook wel, maar het is wel belangrijk dat ik voor ogen houd dat het gros van de opdrachten waarschijnlijk eenmalig is en bescheiden in omvang (zowel qua tijd als qua geld). Ik heb met niemand een vast contract en dus ook geen vast inkomen meer. Nu is het prima, maar ik loop ook het risico dat ik in januari -financieel gezien- met lege handen sta. Ik moet toegeven dat dat idee soms ook leidt tot onrust, ook omdat er op dit moment nog niet veel terecht komt van mijn werkelijke doel, namelijk meer ‘vrije ruimte’ om met hart en ziel te kunnen werken aan de dingen waar ik echt blij van wordt, en die ik uiteindelijk voltijds zou willen doen. Ik ga er voor het gemak maar even vanuit dat dit allemaal onderdeel is van het grote proces, van het lange pad naar weet ik veel waar.

Ik heb op dit moment wellicht niet veel om over te klagen, maar wel veel om over na te denken. Daarom klaag ik soms toch. Daar maak ik me vanaf met de opmerking dat dat nu eenmaal in mijn aard zit. Als ik niet kan mekken kan ik ook niets veranderen, zoiets. Toen ik Ronald de Nijs laatst sprak en hem vertelde over m’n activiteiten, toen vroeg hij zich hardop af of ik bezig was met afscheid nemen van de bibliotheekwereld. Zo ver zou ik niet willen gaan, maar met loslaten ben ik inderdaad bezig. Niet met het loslaten van bibliotheken als zodanig, maar wel met het loslaten van al die stagnatie die samenhangt met de perikelen rondom ‘de mensen en de processen’. Ik heb al vaak geschreven over mijn wens om onafhankelijk en vrij te kunnen opereren. Daar ben ik mee bezig. En als je goed kijkt zie je dat het wel degelijk bibliotheekwerk is, waar ik me op richt. Daarmee kom ik toch nog even terug bij Middelburg Dronk. Laat de thematiek even buiten beschouwing en je ziet wat het is. Je kunt het hip Content Curation of communitymanagement noemen, maar ook gewoon het werk van een bibliothecaris. Of in ieder geval het werk dat een bibliothecaris ook zou kunnen, misschien wel moeten doen.

Gerelateerd: