Sociale media van toen: muziek kopen voor 1990
11 oktober 2012
Noem me gerust een nostalgische ouwe gek, maar het bovenstaande beeld van platenzaak Underdog in Goes, in 1971, roept warme gevoelens bij me op. Ik word teruggeslingerd naar de vroege jaren ’80. Ik had een heel eenvoudige platenspeler en als een LP wilde kopen moest ik daar gewoon een hele dag voor werken. Dat maakte dat ik wel een paar keer nadacht, voordat ik mijn zuurverdiende guldentjes neerlegde voor een schijf van vinyl.
Meestal hing je een paar uur rond in de platenwinkel. De medewerkers namen vaak alle tijd voor je en zetten de albums waar je belangstelling voor had met plezier voor je op. Tijdens het luisteren sprak je met de verkopers en soms ook met andere klanten, die ook alle tijd van de wereld leken te hebben. Dat je ook binnen mocht roken is van voor mijn tijd, maar dan nog: ik vind dit meesterlijk.
Misschien moest ik High Fidelity maar weer eens gaan kijken.
@
Foto: Beeldbank Zeeland
Roken? Bij ons in Vlaardingen mocht je gewoon blowen en meeblowen ook al wilde je dat niet 😉
Haha, het kan altijd gekker 🙂
Mooie blogpost, niks mis met nostalgie, zou ik zeggen. Ik kan me dat ook wel herinneren: lekker door de platenbakken zoeken. Of in mijn geval: cd-bakken, maar toch. Die goede sfeer die je beschrijft vind ik nog wel eens in fijne stripwinkels terug. Dat is soms ook net een soort buurthuis waar je lekker over het medium kunt praten en ondertussen tips op doet van wat je kunt lezen.
Nu je dat zo zegt over stripwinkels bedenk ik dat het misschien wel een fenomeen is van zaken gerund door 'freaks', die door gelijkgestemden worden bezocht. Ken ook zo'n zaakje waar ze allerlei bordspellen verkopen en waar de klanten hele dagen rondhangen om tegen elkaar te spelen, poppetjes te verven, enz. Een wereldje op zich, voortgekomen uit een groep die ooit samenkwamen om Magic te spelen. Mooi is dat!
Ja, dat zijn mooie plekken om te vertoeven. Ik kom zelf graag in Lambiek in Amsterdam. Een stripwinkel en zo'n beetje het clubhuis van de Nederlandse stripwereld. Daar hangt ook zo'n sfeer. Vooral op vrijdagmiddag als menig stripmaker komt borrelen.
Klinkt goed 🙂
het is wel mooi en leuk, maar het nadeel (ik merk dit ook bij online communities) is dat die winkeltjes snel een soort van metershoge drempel opwerpen door de freaks die ze aantrekken, waardoor de aanwas van nieuwe leden stopt.
@google-aca08ccfb75d6b3f24f44eff89c8b2d0:disqus dat is ook wel zo, het is soms wel een beetje een incrowdgebeuren, maar dat valt of staat uiteraard wel met de verkoper zelf. Als die het freak zijn niet kan scheiden van klantvriendelijkheid (of niet goed mixt, dat is nog beter), dan gaat het meestal pas mis…
Het draait allemaal om passie en passie hebben wij ook. We uiten het wat anders tegenwoordig, op blogs, Twitter, Facebook, Flickr. En dat zouden we veel actiever moeten doen!
Ik werd getroffen door de blik van het meisje. Over passie gesproken. Mooi. Meneer de platendraaier ik ben jaloers op u.
Haha Edo, misschien waren dit wel de eerste verschijningsvormingen van het aanbidden van de DJ als rockster 🙂