Te lui om feiten te checken
26 september 2012
“Facts and truth really don’t have much to do with each other.”
-William Faulkner-
Het boeiende artikel Welcome to the Golden Age of Fact-Checking, van Greg Beato heeft me weer aan het denken gezet over de (on-) betrouwbaarheid van informatie, zowel online als in gedrukte media. Beato stelt dat het checken van feiten nu makkelijker is dan ooit tevoren:
But the “summer of sin” didn’t happen because fact-checking doesn’t take place as much as it once did. It happened because fact-checking got democratized. True, it now largely occurs at a different and potentially problematic point in the process—after an article has been published. But fact-checking also happens far more transparently than it once did, and overall, it occurs more frequently too. Now, a single reader in his home office can do in 15 minutes what it might have taken the New Yorker’s entire squadron of legendary fact-checkers days to accomplish in, say, 1992.
Daar heeft hij een goed punt. Een moderne lezer met voldoende zoekvaardigheden kan tegenwoordig inderdaad veel sneller en effectiever feiten nalopen dan een professional dat kon in 1992. De vraag is alleen wel hoeveel lezers dat ook daadwerkelijk doen. De post-feiten maatschappij kan volgens mij niet los worden gezien van wat ze bij GeenStijl ‘de aandachtsspanne van een goudvis’ noemen. Veel mensen geloven het gewoon wel.
Zelf trapte ik er afgelopen weekend ook weer in. Op mijn telefoontje las ik met belangstelling een artikel in de New York Times, getiteld Power, Pollution and the Internet, over de donkere kanten van Datacenters. Maar ik las snel, en ik nam al helemaal niet de moeite om eens wat vergelijkingen te maken met oude bijdragen over datacenters in m’n blogarchief. Ik geloofde het gewoon wel, ook omdat ik de New York Times toch een heel klein beetje meer vertrouw dan veel andere kranten. En misschien ook omdat ik het bericht elders ook weer zag terugkomen. Bij Tweakers bijvoorbeeld.
Stom natuurlijk. Gisteren verwees Cory Doctorow in Debunking the NYT feature on the wastefulness of data-centers naar een publicatie die het artikel uit de NY Times met de grond gelijk maakt. Het is schrikbarend om te lezen hoezeer dat artikel rammelt. Werkelijk aan alle kanten!
Ik ben nu weer even wakker maar binnen een paar dagen, of misschien wel binnen een paar uur, dommel ik ongetwijfeld weer weg. Dat het checken van feiten gedemocratiseerd is doet daar niets aan af. Ik ben gewoon te lui -of heb niet de tijd- om alles te verifiëren. Het is niet anders.
Gerelateerd:
@
Foto Faulkner: Letters of Note
Attendering: The Digital Reader
Het is met internet al niet anders als met de andere ouderwetse media. Zoals mijn moeder zaliger altijd riep: "Het staat in de krant hoor!" en dan was het dus waar.
Niets nieuws onder de zon dus. Het gaat alleen wat sneller tegenwoordig.
Maar goed, waarom zou je zelf al die feiten (willen/moeten) checken? Je bent er nu uiteindelijk toch ook achter gekomen dat er in dat eerdere NYT-artikel zaken rammelen? Doordat een ander (met kennis van zaken, en die dus niet hoefde te zoeken!) de feiten heeft gecheckt. En zo doe jij dat ook wel eens, en anderen leren zo via jou weer beter.
Het 'democratiseringsproces' heeft volgens mij dus niet alleen te maken met het feit dat tegenwoordig iedereen (al dan niet makkelijk) feiten kan checken, maar ook met het feit dat tegenwoordig iedereen makkelijk op de hoogte kan geraken van de factchecks door anderen. En da's minstens zo belangrijk.
Ik heb nu alletwee de stukken gelezen (en ik ben een absolute leek als het gaat om datacenters en toebehoren), maar…
Ik ben er nog niet zo van overtuigd dat de auteur van "a lot of lead bullets" het artikel van The New York Times helemaal onderuit haalt. Wat hij wel doet, is wat uitgebreider toelichten waarom datacenters zoveel stroom gebruiken en waarom er sprake is van redundantie etc. Dat die bedrijven dat geld echt niet voor hun plezier uitgeven aan brandstofkosten, lijkt me evident. Maar de kern van het artikel uit de Times – althans wat ik als kern zie – blijft overeind: datacenters gebruiken veel stroom (en milieuvervuilende dieselaggregaten) en wij zijn ons er nauwelijks van bewust. Hoe vaak wordt de digitalisering van allerlei processen niet als "milieuvriendelijk" gekarakteriseerd? Zie bijvoorbeeld de uitspraken van de nieuwe voorzitter van de Tweede Kamer:
Wat mij betreft leest u uw Kamerstukken voortaan op een tablet, en print u ze alleen uit als het echt nodig is. Daarmee kunnen we het milieu en de begroting sparen.
Lees vooral ook een van de andere artikelen van The New York Times, over de lokale gevolgen van de nabijheid van zo'n datacenter:
Data Barns in a Farm Town, Gobbling Power and Flexing Muscle
Met andere woorden: er is een verschil tussen debunken en nuanceren. Ik denk dat hier toch vooral sprake is van het laatste.
@ingmario:disqus //boingboing.net/2012/09/25/debunking-the-nyt-feature-on-t.html is toch wel van een kaliber dat je het hele artikel minder serieus neemt. Ook daar zal wel weer een tegenreactie op komen (dat zie je ook al in de reacties op BoingBoing: gaat het nu om de feiten, of om de interpretatie van het ingehuurde bureau?) maar toch: rammelen doet het.
@twitter-17007956:disqus dat is ook zo. Het verloopt allemaal wat toevallig. Als je echt wilt weten hoe iets nu precies zit kom je vanzelf bij de commentaren en de checkers terecht..en als die er niet zijn zou je zelf alsnog kunnen gaan graven…Het is allemaal te vinden, daar, ergens. En als het niet zo is: dan morgen misschien wel 🙂
@5501ef10b9b6fe3baef26180de1662da:disqus er is weinig verschil inderdaad. Meer en snellere informatie is er nu, maar hoe het wordt verwerkt…
Tja, ook Doctorow kan het verkeerd hebben. Ik bedoel: New York Times is ook niet de eerste de beste. Wiens kaliber is groter?
In de commentaren lijkt het in heel veel gevallen te gaan om rancune (Waarom luistert mijn baas wel naar die ingehuurde prutser van McKinsey en niet naar mij?) en om het te kakken zetten van "oude media" die er toch niets van snappen…
En, zoals iemand ook in de commentaren op BoingBoing zegt, zo wordt het een soort spiegelpaleis, vergelijkbaar met de klimaatdiscussie.
Feit blijft: digitalisering kost meer dan we beseffen. (En of we daar iets aan kunnen doen is een heel andere vraag…)
Mee eens!
Gisteren had Argos een uitzending over de Exota-affaire. Erg interessant, zeker in het licht van deze post. Ging over factchecken, over al dan niet misleiden, de rol van de media, belangenverstrengeling en over het feit dat één keer factchecken niet meer genoeg is, omdat verkeerde facts haast niet meer zijn weg te vlakken. Kijktip dus!
Vooral de reacties onder deze post vind ik interessant. Blogpost ook hoor 🙂
Dank Christian!
@baef5bb6431c6743b693755c5288eccf:disqus dat doet me deugd! Vind het sowieso wel leuk om weer eens reacties te zien eigenlijk 🙂