clear

zoeken

search

Vakantieleermoment: de focus op het verhaal

08 juli 2012

Mijmeren stond ook op het programma voor de vakantie. Het goede nieuws is dat ik daar iedere dag aan toekwam, het slechte nieuws is dat ik er verdomd weinig mee ben opgeschoten.

Het is niet dat ik niet tot conclusies ben gekomen. Dat de dingen een beetje uit balans zijn wist ik eigenlijk al. Nu weet ik dat zeker, dat is het verschil. Het lastige is dat je, tijdens de zoektocht naar dat wat Robert Scoble ‘schaalbaar leven‘ noemt, keuzes zult moeten maken. Je moet dingen achter je laten. En dat vind ik nog niet zo eenvoudig. Het ene houd ik in stand omdat het brood op de plank brengt, het andere omdat ik er gewoon heel veel plezier aan beleef. Maar er zijn ook activiteiten die daar ergens tussenin hangen. Neem nu Bibliotheek 2.0: als ik lees dat het Sectorinstituut toch zelf een kennisplatform gaat laten ontwikkelen heb ik aan de ene kant zin om opnieuw veel energie in B20 te gaan steken, in de hoop dat platform van een nieuwe impuls te voorzien, maar voel ik er aan de andere kant veel voor om afstand van het netwerk te doen, of om er de stekker helemaal uit te trekken. De status quo van de website gaat namelijk onder je huid zitten. Die status quo wringt. “Weg ermee!”, zou je zeggen. Maar dat vind ik moeilijk. Niet vanwege de energie die ik er aanvankelijk instak, nee, het gaat me om de potentie. Meer dan 5900 leden. Zoveel gelijkgestemden breng je volgens mij nooit meer bij elkaar, op deze manier.

Zo zijn er wel meer activiteiten die ik toch liever maar even laat voortkabbelen, ook al weet ik dat er meer last dan profijt van heb.

Ik weet gelukkig wel goed wat me energie geeft en waar ik -als logisch gevolg- energie aan teruggeef. Mijn werkelijke kracht ligt toch vrij dicht bij de essentie van het moderne bibliotheekwerk. Daar worden allerlei hippe termen voor verzonnen maar uiteindelijk komt het erop neer dat ik graag ‘bronnen’ absorbeer, signaleer en distribueer. Ik houd van schrijven en vind het heerlijk om een verbindende rol te spelen in digitale gemeenschappen. Uiteindelijk richt ik mijn weinig scherpe pijltjes dan ook op die zaken. Het herlezen van het boek ‘Een compleet nieuw brein‘ gaf dat idee een zetje in de goede richting. Ik wil de focus graag leggen op ‘het verhaal’. Nu kun je dat concept op vele manieren interpreteren. Ik heb daar zo mijn eigen ideeën over. Sociale Media zijn niets zonder verhalen. Bibliotheken, musea, archieven en vrijwel alle andere denkbare organisaties kunnen overleven dankzij verhalen. Dat denk ik echt. Als ik uiteindelijk mijn inkomen kan vergaren met dat concept leg ik andere dingen vermoedelijk makkelijker naast me neer.

En zo constateer ik al schrijvende dat ik wel degelijk iets ben opgeschoten. Cool.

@

Foto: Dishoek, 6 juli 2012

4 Reacties

  1. Albert schreef:

    Gaaf dat tijdens het formuleren van je 'verhaal' de stukjes weer verder op hun plek vielen. Goed verhaal ook, en herkenbaar dat sommige keuzes pijn doen. Maar niet kiezen en zaken voort laten slepen kost ook veel energie, en gaat op den duur ook pijn doen.

  2. J. Geraets schreef:

    N.a.v. 'het verhaal'. Heb je de : Laatste momenten van een tweep… meegekregen ? O.a. overgenomen door Gerard van Schip in Japan in : "Social media sure has changed the world…." En Ingeborg schrijft : "De keuze voor de zelfgekozen dood van @oogwerkdotnl is een directe….".

    Zo herkenbaar "… zo constateer ik al schrijvende dat ik wel degelijk iets ben opgeschoten….". Dat heb ik vooral als ik 'mijn' verhaal aan vrienden vertel. Cool !!

  3. Jee Joost, je leidt ons naar een paar heftige links. Indrukwekkend.

  4. Dank je Albert. Al schrijvende dingen op een rijtje zetten doet het verhaal niet altijd goed, maar soms juist weer wel, daarom doe ik het meestal toch maar, en ik kijk ik pas wat er staat als het al gepubliceerd is. Je moet er ook voor waken dat je niet altijd de weg van de minste weerstand kiest, maar loslaten moet soms. Enfin, als je de links van Joost volgt valt het weer behoorlijk in het niet, dit soort dilemma's…

Reageer