Idioot: de overvloed negerende uitgever

20 juli 2012

Merk jij dat nou ook, dat je steeds vaker je schouders ophaalt? Bijvoorbeeld als je ziet dat uitgevers content achter tolpoorten verstoppen? Als je ontdekt dat een eboek duurder is dan dezelfde titel in papierformaat? Als je ziet dat een bibliotheek een boek niet op voorraad heeft? Als je constateert dat beheerders van een beeldbank foto’s voorzien van grote lelijke watermerken? Als je hoort dat een film of een game pas een half jaar na de release in de VS ook in Europa wordt gelanceerd?

Ik merk het in ieder geval wel en over de oorzaak ervan hoef ik niet lang na te denken. Het is de overvloed aan content, en de daaruit voortvloeiende korte aandachtsspanne van mensen. Misschien heb ik daar al te vaak naar je zin over geschreven, maar omdat ik die combinatie inmiddels ben gaan beschouwen als de grote rode draad binnen de mediaconsumptie van miljoenen, trek ik me daar niets van aan. Toen ik drie jaar geleden concludeerde dat de toekomst aan toegang was was ik eigenlijk nog te voorzichtig. De toekomst van media begon jaren daarvoor al. Feit is dat we nu zoveel boeken, films, muziek en andere media tot onze beschikking hebben, al dan niet mobiel, dat we nog maar zelden wakker liggen van het verdwijnen van een mooie dienst, een fijn product of een goede digitale bron. Er zijn zoveel alternatieven dat het je koud laat.

Uiteraard zijn er ook nog miljoenen mensen die daar anders over denken, maar zulke mensen spreek ik zelf toch steeds minder vaak. Mede daarom vind ik de vijf alinea’s van Christopher Harris, in The Real Truth about Ebook Purchasing, zo treffend. Hij spreekt voor zichzelf maar verwoordt wellicht wat miljoenen ervaren. Hij heeft het over eboeken maar had over willekeurig welk medium kunnen schrijven. Dit is de realiteit en die realiteit zou m.i. een van de belangrijkste pijlers van digitale informatievoorziening en -dienstverlening moeten zijn, ook bij culturele instellingen. Daar is nu nog maar zelden sprake van.

I do not own a TV, and haven’t had that or cable TV service for a number of years now. And yet I don’t lack for content. Between Hulu for current shows (with a slight delay) and Netflix for a vast back catalog of movies and TV, my visual media needs are well met. Hollywood had better come out with a really good flick to get me into a movie theater for a first run viewing. Otherwise, I am more than happy to wait and rent it from iTunes. The same goes for books.

en:

Not only do I have a rather large list of work and pleasure reading already lined up, there are the old favorites that I automatically loaded onto my reader (because duh … it has umpteen gigabytes of storage). Call it windowing, or call it the embargo it really is, if a publisher wants to delay my access to a book, what they really better be hoping is that I will still want it when they finally say it is okay for me to have it. In the same way that Hollywood better hope that I remember about their latest release in the brief rental window they allow via iTunes.

Gerelateerd:
Overvloed en onbehagen
De economische tol van informatieovervloed
Wil jij betalen voor online content?

@