Terug in de tijd: bloggen op 27 april 2006-2011

27 april 2012

Sinds de start in november 2005 schreef ik meer dan 5700 bijdragen op dit weblog. Ik vind het wel aardig eens wat stof van dat archief te blazen. Beklijfden mijn ideeën van toen? Welke zaken hielden mij bezig op een bepaalde datum? Doorstonden handige tools de tand des tijds? Vandaag is het 21 april.

2006
Over 9.000 proefschriften en documenten in braille en over het boekje ‘Liever lui’, de kunst van effectief nietsdoen op het werk. Ik las die dag voor het eerst een NRC Next en bezocht het zoveelste landelijke overleg over een pilot met chatten binnen de inmiddels overleden dienst Al@din. Dat had veel voeten in de aarde, herinner ik me nog. Real-time dienstverlening lag toen ook al gevoelig.

2007
Ik schaterde om het succes van het staren naar een rijpende kaas, schreef mijn eerste bijdrage voor het weblog SearchCowboys en vond het ook toen al nodig om te reppen over online betrokkenheid. 5 jaar later  houd ik alleen nog de 90-9-1-regel voor ogen. Je kunt dat gewoon niet forceren, zeker niet in de huidige aandachtseconomie.

2008
Offline. Ik amuseerde me op het festival London Calling.

2009
Nadenken over de explosieve groei van ons internetverkeer. Ik heb niet het gevoel dat dit probleem urgenter is geworden. Het aantal datacenters groeit ook explosief. De hoeveelheid data die we inmiddels, al dan niet mobiel, rondpompen, is onvoorstelbaar groot.

2010
De bezuinigingen van nu werden toen al ingezet. Het is een soort machine, die langzaam op gang komt. Ik genoot van de mogelijkheden van de app Hipstamatic. Die app gebruik ik nu nooit meer. Er zijn te veel goede alternatieven en ik doe veel te weinig met foto’s.

2011
De jongens van Google zijn ook ergens begonnen. Als jongetjes inderdaad. Ik duik zelf liever weg voor code en neem zelfs voor faken de moeite niet. Ik besprak het interessante boek Digitaal is het nieuwe normaal. Nu denk ik: dat zou het moeten zijn, maar ondertussen gaan hele volksstammen daar nog steeds voor liggen. Dat wordt niet zomaar doorbroken, hoewel het slechten der muren wel steeds sneller gaat, voor mijn gevoel. Ik begon met de reeks ‘Zeeuwen op het web’. In die reeks zit niet zo veel vaart. Waarom dat zo is weet ik eigenlijk niet. Over dat soort dingen moet je ook niet te lang nadenken. Als het er niet uitkomt zit het er wellicht gewoon niet in.