1985: Charles Bukowski schrijft Bibliotheek Nijmegen een brief
18 oktober 2011
Wat een mooi verhaal: zesentwintig jaar geleden verwijderde Bibliotheek Nijmegen het boek Tales of Ordinary Madness, van Charles Bukowksi, uit de collectie, omdat het ‘sadistisch’ en ‘discriminerend’ zou zijn. Bukowski reageerde op de censuur met een brief die Letters of Note afgelopen vrijdag publiceerde. Ik vind het een mooie brief. De laatste drie alinea’s:
Censorship is the tool of those who have the need to hide actualities from themselves and from others. Their fear is only their inability to face what is real, and I can’t vent any anger against them. I only feel this appalling sadness. Somewhere, in their upbringing, they were shielded against the total facts of our existence. They were only taught to look one way when many ways exist.
I am not dismayed that one of my books has been hunted down and dislodged from the shelves of a local library. In a sense, I am honored that I have written something that has awakened these from their non-ponderous depths. But I am hurt, yes, when somebody else’s book is censored, for that book, usually is a great book and there are few of those, and throughout the ages that type of book has often generated into a classic, and what was once thought shocking and immoral is now required reading at many of our universities.
I am not saying that my book is one of those, but I am saying that in our time, at this moment when any moment may be the last for many of us, it’s damned galling and impossibly sad that we still have among us the small, bitter people, the witch-hunters and the declaimers against reality. Yet, these too belong with us, they are part of the whole, and if I haven’t written about them, I should, maybe have here, and that’s enough.
@
Attendering: BB
Mooi! Hebben ze daarna het boek weer in de collectie opgenomen?
@b4eb4e60990a205b6084b03df3600b48 Jaren later in ieder geval wel: //www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/650009/2005/09/30/Kom-niet-aan-Charles-Bukowski.dhtml. Maar goed, dat legde @maascees ook net uit op Twitter 🙂
Het is jammer dat hij niet meer leeft anders zou ik ook een boek van hem uit mijn boekenkast verbannen en zo'n vlammende brief ontvangen.
@f0a49a69748032b8e865ab8fb24a654d hehe, dat is ook een mooie insteek. Zou sowieso wel mooi zijn, weer eens een handgeschreven brief #weetjenog
Ik laat 's morgens af en toe wel eens een klein handgeschreven briefje achter voor mijn schatjes.Wat me opvalt is dat mijn handschrift achteruit kanjert.
@f0a49a69748032b8e865ab8fb24a654d daar zeg je zo wat. Mag ook wel weer eens gaan oefenen. Maar wel mooi dat je dat doet. Vinden ze vast mooi?
Jazeker, die worden allemaal bewaard. En af en toe ligt er ook een briefje voor mij. Mooi begin van de dag.
Ja, goede toelichting. Overigens blijft het raar dat een bibliotheek bepaalt wat goed voor haar lezers is. Censuur is een raar iets, maar je ziet het nog iedere dag. Ook bij Apps die door Apple geweigerd worden vanwege de inhoud. Moeten we allemaal buigen voor een paar preutse geesten? I think not.
@Peter de Kock: Het is grappig wat schrijven met een toetsenbord met je doet. Ik merk het ook als ik aantekeningen maak dat ze in de loop der jaren steeds onleesbaarder worden. Moet er echt op letten en langzamer schrijven. MIsschien moet ik ook wat vaker lieve briefjes aan mijn vriendin gaan schrijven 🙂
Mooi voornemen 🙂
@b4eb4e60990a205b6084b03df3600b48 censuur is een zwaktebod inderdaad, daar moet je nooit voor buigen. Dat van die geweigerde apps vind ik ook interessant verschijnsel. Apple stelt dat het daarmee alles veilig houdt, maar ondertussen zijn er binnen het aanbod van een miljoen apps toch heel veel niet te vinden om die reden. Maar in feite was dat in bibliotheken natuurlijk ook altijd al zo. Men legt de nadruk op titels die later verboden worden, maar er zijn natuurlijk ook werken die niet door de selectie heenkomen en niet eens worden aangeschaft. Dat valt pas op als er veel vraag is naar een werk (en dan zie je het zelden), maar toch: mensen weten niet altijd wat ze missen….
Dat is waar: mensen weten niet altijd wat ze missen. Zelf ben ik jaren geleden gestopt om boeken uit de bibliotheek te lenen. Toen niet vanwege censuur als wel vanwege het feit dat de boeken die ik wilde lezen nooit beschikbaar waren. Tegenwoordig koop ik gewoon alles wat ik wil lezen. En dankzij het internet ben ik daarin niet afhankelijk van wat de boekwinkel mij aanbied. Maar censuur in welke vorm dan ook, daar krijg ik een naar gevoel van.
@Michael @Edwin Wat zijn onze vriendinnen toch bofferds 🙂
Werkte Hans van den Broek bij de bibliotheek? Volgens Letters of Note was hij een journalist, en dat klinkt ergens wel aannemelijker…
@0751d3506bd1f6bfd8a4c217a272e3b6 Van Cees Maas begreep ik dat Hans inderdaad een collega-journalist was, geen bibliothecaris. Hij had hier lucht van gekregen en besloot eens te kijken wat de schrijver hier zelf van vond.