Het leven na de wending, deel 4

02 augustus 2011

“Zo, en hoe bevalt dat nou, als zzp’er?”
“Nou, prima gewoon, eigenlijk.”
“Maar red je het ook een beetje, met opdrachten enzo?”
“Ik mag niet klagen, eigenlijk. Jij nog een biertje?”

Een gesprekje zoals hierboven voer ik regelmatig, in een of andere variant. Ik vertel dan meestal een beetje over de dingen die ik doe of  misschien ga doen om vervolgens te constateren dat er “eigenlijk” niet zo veel zekerheid is maar tegelijkertijd genoeg zekerheid om te kunnen geloven dat ik voorlopig nog kan handhaven.  Dat ik al een tijdje niets meer schreef over de wendingen in mijn ‘carrière’ heeft alles te maken met het feit dat er even geen veranderingen waren. Ik werk nog steeds op projectbasis voor de bibliotheken Oosterschelde en Vlissingen. Bij de eerste bibliotheek betreft het een tijdelijk contract voor 16 uur per week, die vooral gevuld worden met werkzaamheden rondom nieuwe media en de aansluiting op de landelijke infrastructuur, voor Vlissingen werk ik ad hoc mee aan de ontwikkelingen rondom de digitale bibliotheek.

Tot vandaag werkte ik ook -zonder contract- voor Essentials Media. Ik maakte deel uit van de redactie van Digitale Bibliotheek. Vandaag kreeg ik echter te horen dat het tijdschrift de koers sterk gaat wijzigen en zich niet meer zal richten op openbare bibliotheken, het domein waar ik redelijk goed bekend mee ben. Wat DB dan wel precies gaat doen zal Essentials zelf bekend maken in het najaar, maar feit is dat ik niet meer voor het blad zal schrijven. Dat vind ik best jammer maar ik sta tegenwoordig anders in dit soort dingen dan voorheen. Ik weet nu waar dit soort wendingen toe kunnen leiden. Daarom treur ik niet. Ik heb het nodige geleerd in de afgelopen drie jaar, het was een leuke bron van inkomsten en ik kreeg de ruimte om lekker te schrijven. ‘Koesteren’, zeg ik dan altijd maar.

Dan de toekomst. Ik weet dat ik in ieder geval tot het eind van het jaar voor Bibliotheek Oosterschelde kan werken. Met de bibliotheek Vlissingen heb ik geen concrete afspraken maar de kans dat ik betrokken blijf bij bestaande en toekomstige digitale projecten is reëel. Over het vervolg op het project Wiki loves bieb hebben we helaas nog steeds geen uitsluitsel gehad van Bibliotheek.nl. Daar kan ik in dit stadium dan ook nog niet veel over zeggen.

Vervolgens ben ik ook in gesprek met een bibliotheek buiten Zeeland, over de begeleiding van een traject rondom nieuwe media. Daar hoop ik de komende weken meer over te kunnen vertellen, maar dat doe ik pas als de afspraken rond zijn.

Tot slot heb ik in de afgelopen maanden verkennende gesprekken gevoerd met vertegenwoordigers van grote en kleine organisaties, die ook iets zien in samenwerking. Het vervolg op die gesprekken is nog helemaal niet concreet. Het kan zijn dat ik niets meer hoor maar in het gekste geval hoor ik over een paar maanden alsnog  iets (soms zijn er goede redenen voor enige vertraging) en moet ik nog gaan kiezen. Je weet het nooit.

Dat is wat ik bedoel met ‘geen zekerheid maar toch ook een beetje wel’. Het is een status quo die heel snel kan veranderen. Dat zie ik tegen die tijd dan weer wel. Nu maar gewoon genieten van nu, dat lijkt me het beste.

Gerelateerd:
Een nieuwe wending
Het leven na de wending
Het leven na de wending, deel 2
Het leven na de wending, deel 3

@

Afbeelding