Subsidie voor innovatie

Het woord innovatie, oftewel ‘de ontwikkeling van nieuwe ideeën en dingen’, wordt te pas en te onpas gebruikt. Te onpas vooral door grote bedrijven en organisaties die beschikken over grote budgetten of subsidies voor innovatie. Dat men vaak niet veel verder komt dan het vernieuwen van oude concepten weerhoudt de betrokkenen er niet van het geheel als innovatie te bestempelen. Vanuit het eigen perspectief is het immers méér dan vernieuwend. Je ziet het bij de overheid, in de bibliotheekwereld en in de journalistiek. Ga het maar eens na voor jezelf: hoeveel innovatie heb je nu werkelijk gezien in die sectoren, de afgelopen tien jaar? Hoeveel nieuwe diensten of producten bestonden elders ook nog niet? Lukt het je dan om tien voorbeelden van echte innovatie te vinden?

Alexander Pleijter schrijft op De Nieuwe Reporter over de 8 miljoen euro die het Stimuleringsfonds voor de Pers verdeelde om de Nederlandse journalistiek te innoveren:

Verder zet Disco vraagtekens bij het innovatieve karakter van de toegekende projecten: “Innovatie is toch niet doen wat iedereen al doet of kan: een digitaal platform opzetten, gepersonaliseerd nieuws ontwikkelen, een tabletonderzoek starten? De Leeuwarder Courant krijgt zojuist 166.348 euro om te kijken wat ze als regionale krant met een tablet-pc kunnen. Als dat innovatief is, dan is een grot een laboratorium.” Hij doet ook nog een suggestie om het geld een volgende keer beter te besteden: “Dan kun je beter per bedrijf een jonge strateeg financieren. Voor acht miljoen heb je er 240.”

Voor drie ton dus heb je er dus een stuk of tien.

@