Middelburgse oervrouwen

03 mei 2011

De activiteiten op Middelburg Dronk staan momenteel even op een wat lager pitje, maar van stagnatie kan geen sprake zijn. Een paar weken geleden ontdekte ik namelijk dat het bedrijf dat de PZC aan het digitaliseren is inmiddels in de jaren ’80 is beland; ik vond al een aantal artikelen tot het jaar 1984. Daarmee wordt het hobbyproject voor mij en veel van mijn leeftijdsgenoten nog interessanter, omdat nu de periode die we zelf bewust hebben meegemaakt in beeld komt. De eerste avonden in jeugdsozen, de relletjes in de Middelburgse binnenstad, de grote brand in het winkelcentrum Dauwendaele: allemaal gebeurtenissen die je persoonlijke herinneringen flink door elkaar schudden.

Artikelen uit de jaren ’80 lichten echter ook tipjes van andere sluiers.Wat te denken van bovenstaand artikel, van Jacques Cats? Daarin is opeens sprake van een geheimzinnig café in de Sint Pieterstraat in Middelburg, ‘t Piedit Café. Geen jaartal of huisnummer, maar wel een mooi verhaal:

Dat betekende klein café maar werd bewoond door een ontzettend groot dik wijf, dat geen erg goede reputatie had. Er werd over haar gesproken met een woord dat ik niet kende, en dus opzocht in het woordenboek. Daarin stond dat ‘oer’ ‘ oud ijzer’betekende. Verder kwam het woord voor in ‘oeros’ en dat klopte niet, net als ‘oeroud’. Het bleef onduidelijk tot mij geopenbaard werd -later- dat de Zeeuw de H laat vallen. En wat je dan vindt in het woordenboek over ‘t Petit Café, nu dat was niet mooi meer.

Ik vind ze geweldig, zulke anekdotes, maar moet hierdoor weer wel aan de slag met een nieuwe locatie. Binnenkort zal ik toch weer eens een paar uurtjes moeten doorbrengen in de Zeeuwse Bibliotheek en het Zeeuws Archief. Dan kan ik meteen eens even kijken hoe het nu precies zat met die ‘oeren’. Ik weet dat het er vroeger van wemelde, maar de kranten reppen er met geen woord over. Stelletje Calvinisten.

@