Ik lees waar ik ben

22 mei 2011

Ik lees meer dan ooit tevoren. Het verschil met ‘vroeger’ is dat ik teksten vaker lees op beeldschermen dan op papier. Er zijn mensen die dat geen lezen vinden. Zij zeggen dat lezen pas lezen is als je leest in een boek. Ik ben het daar niet mee eens. Het is anders lezen weliswaar, maar het blijft lezen.

Tijdens de conferentie The Unbound Book werd ook de bundel I Read Where I Am gepresenteerd, een bundel essays over ‘de toekomst van lezen en de status van het woord’.

We are street readers. Look at us, info junk dealers, as we zip through the telephone, scan a newspaper we’ve just read, leaf through a magazine. We are the new generation of readers. Not dumber, just faster. We whiz through three lives at once. Let’s be honest: reading has become a different experience. Reading has become looking and vice versa. Information has become tactile. You don’t have to remember anything, you just look it up. Could it be that the average person (still) doesn’t like reading? Can you call what people do on Facebook and Twitter reading? Absorbing books and newspapers was something from which you traditionally became wiser, because unusual opinions, special thoughts, new developments, and fantasies were revealed. But there have always been good and bad books. Quality and pulp have always existed.

In het boek staat ook een bijdrage van Jan Klerk/Michael Stephens, die eerder ook samen schreven voor Digitale Bibliotheek. De essays kunnen vanaf papier of vanaf een beelscherm worden gelezen. Aan jou de keuze.

@