Eenvoudig digitaal leven

10 maart 2011

In de elf jaar die ik meedraai in de bibliotheekwereld heeft internet altijd een belangrijke rol vervuld binnen mijn werk. Vanaf het moment dat ik mij op het sociale web stortte, in 2005, kreeg webwerk zelfs de hoofdrol. Ik vergaapte me keer op keer aan nieuwe toepassingen, kon het vaak niet laten ze ook daadwerkelijk uit te proberen en ik raakte maar niet uitgeschreven over de kansen die al die applicaties ons te bieden hadden. Ik leerde al snel dat ik de zucht naar ordening,  binnen mijn werk in de bibliotheek, op het web moest laten varen. Dit was andere koek. Op internet kies je een paar platformen als uitvalsbasis, om vanuit daar de vele,  enorme digitale werelden te verkennen. Een beetje zoals je dat ook doet in World of Warcraft, die videogame die feitelijk geen einde heeft en  je bijna volledige vrijheid van handelen geeft.

Het wonderlijke is dat veel mensen die ruimte en vrijheid juist als een drempel ervaren. Zij verzuchten bijvoorbeeld dat het lastig is om de ontwikkelingen bij te benen en mopperen regelmatig over de informatieovervloed. Daar valt, als gegeven, niets op af te dingen. Er ís sprake van overvloed en een adembenemend tempo. Het mooie is alleen wel dat je dat gegeven ook gewoon naast je neer kunt leggen. Net als in World of Warcraft kun je er ook voor kiezen om niet alle subwerelden te verkennen, of om niet de strijd aan te gaan met alle vijanden, of om niet toe te treden tot een clan of horde. Je kunt ook de beslissing nemen om jezelf langzaam te ontwikkelen, je toe te leggen op een ambacht of om sjamaan te worden. Wat jij doet is alleen van invloed op dat deel van het spel waar jij deel van uitmaakt. Het leven van miljoenen andere spelers is elders, elders in het spel, elders online.

Het kan zijn dat het concept je niet aanspreekt, dat je liever in concrete doelen denkt, aan een afgerond geheel. Een boek lees je nu eenmaal ook graag uit en aan ieder televisieavondje komt vroeg of laat ook een einde. Ook dat is een vrijheid. Toch is het misschien wel eens aardig om je af te vragen hoe fijn het zou zijn als je kunt twitteren zonder je druk te maken over de tweets van anderen, als je Facebook kunt benutten zonder je af te vragen of je het wel ‘goed’ doet, of als je content die je nodig hebt pas naar je mobieltje laat stromen als je daar behoefte aan hebt. Het spel wordt er beter door. Of, vrij naar Einstein: “ Digital life is really simple, but we insist on making it complicated.”

@

Deze bijdrage verscheen ook als de column Argus Panoptes, in Digitale Bibliotheek 2, 2011.