De economische tol van informatieovervloed

14 maart 2011

Een interessante observatie in de New York Times. In The Digital Pileup stelt Shelley Podolny dat we omkomen in informatie en dat de verantwoordelijkheid daarvoor niet bij de grote bedrijven ligt, maar bij ons, de consumenten.

The current volume estimate of all electronic information is roughly 1.2 zettabytes, the amount of data that would be generated by everyone in the world posting messages on Twitter continuously for a century. That includes everything from e-mail to YouTube. More stunning: 75 percent of the information is duplicative. By 2020, experts estimate that the volume will be 44 times greater than it was in 2009.

Hoe vaak gebruik jij de ‘delete-knop’? Hoeveel digitale informatie stel jij dagelijks veilig voor later? Ik hoef er in ieder geval geen doekjes om te winden: ik bewaar veel te veel. Misschien is dat wel beroepsdeformatie, of angst om bepaalde gegevens nooit meer terug te kunnen vinden. Toen ik onlangs een aantal zoekacties op Google losliet waarmee ik informatie van ongeveer 12 jaar geleden tevoorschijn wilde toveren, schrok ik van de kleine opbrengst. Misschien wordt al die informatie wel helemaal niet voor het nageslacht bewaard. Ik zie dat toch als een waarschuwing.

Gerelateerd:
Internet 2010 in cijfers
Het exploderende informatieuniversum: naar 1800 exabytes in 2011
Dertien stapels boeken, van de Aarde tot Pluto
Het uitdijende digitale universum: van Giga- naar Yobibyte
Get over it

@