Een lesje van Google: waarom je soms moet verwijzen zonder te verwijzen
02 december 2010
Hoe vaak zie je niet dat mensen of organisaties zich ergeren aan andere mensen of organisaties, daar de aandacht vervolgens op vestigen, met als resultaat dat de steen des aanstoots alleen nog maar meer aandacht krijgt? Zo kreeg kledingbedrijf SuitSupply vorige week een aandachtboost toen de Vlaamse Vrouwenbeweging protesteerde tegen een reclamecampagne. Afgelopen maandag zat het model in kwestie bij Pauw en Witteman. Betere reclame kun je je niet wensen, als bedrijf.
Zo werkt het ook op het web. Als de beheerder van een website slechte bedoelingen heeft met zijn online platform, kan het gebeuren dat andere websites daar aandacht aan besteden. Nu is het echter zo dat de ranking van een website in de zoekresultaten van Google onder meer afhangt van het aantal websites dat naar die specifieke website verwijst. Google probeert daarbij wel rekening te houden met de sentimenten in de tekst (op basis technologie die vergelijkbaar is met die van Textmap) maar die technologie is nog niet geperfectioneerd, bovendien zijn veel teksten rondom verwijzende links neutraal van toon.
Soms komen oplichterssites om die reden hoog in Googles zoekresultaten. De New York Times beschreef vorige week vrijdag, in A Bully Finds a Pulpit on the Web, het geval van een vrouw die daardoor werd opgelicht door een online brillenwinkel. Google kreeg er lucht van en besloot het algoritme van de zoekmachine aan te passen. Op het Google Blog wordt beschreven hoe men te werk ging. Ik heb het met veel interesse gelezen.
Belangrijk in dezen is de code waarmee webmasters die verwijzen naar een bepaalde website de webcrawlers van Google kunnen instrueren om een bepaalde link niet te volgen, zodat de kans een stuk kleiner wordt dat een website een hogere ranking krijgt van de zoekmachine. Die code wordt een attribuut genoemd: het nofollow-attribuut, om precies te zijn. In de webmasterhulpprogramma’s van Google kun je zien hoe dat werkt.
Het is goed om hier bekend mee te zijn. Soms wil je aandacht besteden aan websites die de aandacht van zoekmachines niet verdienen. Nofollow dus.
@
de conclusie van het hele gebeuren was geloof ik dat de man in kwestie wel pochte dat hij zoveel verdiende, maar eigenlijk helemaal niet zo best deed. zo enorm succesvol is deze strategie dus ook niet.
In de verkopen uiteindelijk misschien niet, maar de negatieve aandacht bracht hem wel naar een veel hogere positie toch?
Toen ik de site zag dacht ik overigens niet "daar zou ik ook iets bestellen" 🙂
Nofollow wordt naar mijn mening veel te vaak gebruikt, het gros van de sites gebruikt standaard nofollow op uitgaande links.
Iemand die op mijn website inhoudelijk reageert en zijn website vermeldt krijgt een geldig linkje als bedankje (en daarbij wat pagerank). Is het een slappe reactie dan haal ik hem weg.
Is dat zo Rutger? Daar had ik helemaal geen idee van! Wat is daar de belangrijkste reden van dan?
Vind ik in ieder geval ook nogal flauw. Een link als beloning is cool!
Ik zie net toevallig dat Disqus de links die in een reactie geplaatst worden, ook automatisch voorziet van het nofollow-attribuut.
Het zou dus zomaar kunnen dat dit vooral in reactie-formulieren meer gebeurt, dan je denkt.
Dank Ingmar. Learning all the time!
Dit artikel is nu nog belangrijker sinds de penguin update. Waar tot nu toe weinig of geen rekening gehouden werd met slechte inkomende en uitgaande linken is dit nu een heel ander verhaal. Het wordt nu wel heel belangrijk om "het no follow" attribute toe te passen op je linken die verwijzen naar sites met lagere PR of vb. affiliate linken.