Gezien: The Social Network

29 oktober 2010

Vanaf het moment dat ik mezelf beschouwde als een liefhebber van the interwebs (vanaf dag 1 waarschijnlijk) ben ik gaan lezen over de pioniers van het web, over hun ideeën en over alle nieuwe ontwikkelingen. Ik las de boeken van mensen als Gates, Negroponte en Benkler met veel plezier en belangstelling en ik verslond -en verslind nog steeds- stapels artikelen over al die ICT- en internetbedrijven die ooit van start gingen in de welbekende garage, om vervolgens uit te groeien tot allesomvattende multinationals. Daarom zag ik het wel zitten om in te gaan op de uitnodiging van Marvin de Reuver, om mee te gaan naar de première van de film The Social Network, over de eerste jaren van Facebook en de drijfveren van oprichter Mark Zuckerberg.

Van de (jonge) mensen die de film al zagen ‘in de sneak’ hoorde ik dat ze de film vooral saai vonden, maar de recensies die ik las in HP en NRC Next waren juist lovend. Ik was dus zeer benieuwd wat ik er zelf van zou vinden.

Ik kan er kort over zijn: ik vond ‘m prima. Dat sommige mensen de film saai vinden kan ik best begrijpen. De film leunt op dialogen en niet op een spannend plot, onverwachte wendingen of deftige explosies. Niets van dat alles. The Social Network schetst een beeld van een eigenzinnige informaticastudent die er niet voor terugdeinst vrienden en geld op te offeren voor zijn eigen doel: de creatie van een sociaal platform dat ‘cool’ gevonden wordt door miljoenen. Dat Zuckerberg daarin geslaagd is lijkt me een understatement. Met meer dan 500 miljoen gebruikers is Facebook met afstand het grootste sociale netwerk ooit.

Weten dat je zit te kijken naar een film die in de realiteit nog lang niet is afgelopen, houdt je als kijker extra scherp. Ik zat me bovendien constant af te vragen welke delen van de film wel en niet zijn geromantiseerd. In een van de recensies las ik bijvoorbeeld dat de filmmakers er bewust voor hebben gekozen om de relatie die Zuckerberg al jaren heeft, niet op te nemen in de film. Een begrijpelijke keuze, maar ook een keuze die mij ertoe verleidt eens iets meer te lezen over het leven van ”s werelds jongste miljardair’.

In de bespreking van HP/De Tijd stond een aardige anekdote. Terwijl Zuckerberg in de film nu niet bepaald als aardige en sociale jongen wordt afgeschilderd, was hij wel zo stoer om al zijn medewerkers mee te nemen naar deze film, om al die mensen na afloop te trakteren op een Appletini. Dat vind ik mooi. Als Zuckerberg  inderdaad een klootzak is, dan is het wel een klootzak die de wereld met een open vizier tegemoet treedt.

Een aardig detail is dat ‘good ol’ Trent Reznor, van Nine Inch Nails, de soundtrack van The Social Network verzorgde. Dat wil zeggen: de film heeft een reguliere soundtrack, waarin nummers als Dreadlock Holiday en California Uber Alles voorbij komen, maar ook een ‘muzikale omlijsting‘, geschreven door Reznor en ene Atticus Ross. Die omlijsting is verrassend licht, en bevat zelfs een variant op ‘In the hall of the Mountain King’, van Grieg. Luister maar eens.

Een leuke bijkomstigheid was dat de film ook meteen een Tweetup was. Marvin had een groep van meer dan twintig Zeeuwse Tweeps verzameld. Dat leidde ertoe dat we, voor het eerst in het bestaan van Cinecity, in het Cinema Café bleven zitten totdat we werden weggestuurd. Onnodig te zeggen dat het gezellig was. Dat de bioscoop ook nog zo attent was om ons evenementje te belonen met een gratis consumptie was een mooi extraatje. Dat komt nog wel goed, met de bioscoop en sociale media.

Gerelateerd:
Exit Facebook
Over de privacy en evil interfaces van Facebook
Ignore All, een handige bookmarklet voor Facebook
Facebook in het eggie
Nederlandse versie Facebook concurrent voor Hyves?
Lege huls: de gebruiker opzoeken waar die zit

@