Gelezen: Easycratie

05 oktober 2010

Als iemand mij vraagt of ik een gratis boek wil ontvangen zal ik niet snel nee zeggen, zeker niet als mij niet eens wordt gevraagd of ik het boek dan ook wil bespreken. Toen Bart van der Meij me vroeg of ik belangstelling had voor het boek Easycratie, van Aslander en Witteveen, zei ik meteen ja. De titel sprak me niet echt aan, maar omdat Bart dacht dat ik het wel een interessant boek zou vinden vond ik dat ik het toch op z’n minst kon proberen. Ik kreeg het boek eerst als PDF toegezonden. Het lukte me maar niet om er aan te beginnen. Vier weken later viel het gedrukte exemplaar op de deurmat. Dat was genoeg reden om wel van start te gaan. Om de een of andere reden stimuleert papier mijn aandacht nog steeds net iets meer. Noem me gerust ouderwets.

Inmiddels is het boek al op veel plaatsen besproken. Dat is voor mij reden genoeg om mezelf er met een Jantje van Leiden vanaf te maken, door, voor wat betreft de inhoud van het boek, naar die recensies te verwijzen. Wat ik zelf over het boek kwijt wil is dat het raakt aan alles wat ik interessant vind aan het web, ‘het nieuwe werken’, online samenwerkingverbanden en alles wat haaks staat op bureaucratisch denken en handelen. Daar komt bij dat Easycratie lekker wegleest en veel aansprekende en recente cases bevat. Het boek belooft niets, maar toont wel aan hoe veelbelovend de frisse wind is, die dankzij het web door de geesten van velen waait.

Het kan zijn dat je het maar niks vindt, al dat geklets over sociaal kapitaal en waardebepaling achteraf. Ik kan  dan alleen maar zeggen: lees dit zeer behapbare boek eens en je denkt er daarna misschien heel anders over.

Recensies:
Frankwatching
Het Nieuwe Werken Blog
Management en Literatuur

Gerelateerd:
Gelezen: Daniel Pink: a Whole New Mind
Een machinebureaucratie
Ben ik een plant?
Een rem op innovatie
Gelezen: Aan de slag met het nieuwe werken

@

Afbeelding: Danja Schaap