Papa probeert het nog wel, met een boterham, maar de voorkeur van de kleine man gaat toch echt uit naar een koekje… Is het touwens wel een boek, dat eerste ding?
Tja tis net zoiets als 's avonds zeggen: wil je nog een tekenfilmpje kijken of zullen we een boekje lezen? Het is niet verrassend dat het kind voor het scherm kiest. Geen keuze aanbieden zou ik zeggen: overdag iPad, 's avonds een boek! 🙂
Beetje laat, maar nu moest ik toch ineens denken aan een cartoon van Stefan Verwey die ik vast nergens kan vinden, dus beschrijf ik hem maar even: je ziet een jongetje in bed liggen en zijn oma leest hem voor. Maar oma zit (in dezelfde kamer) achter een muurtje en wordt gefilmd door een camera. Het jongetje kijkt in volle tevredenheid naar een tv-scherm waarop je oma (live) ziet voorlezen.
Haha, dat doet mij dan weer denken aan een oud-collega van een verhuisbedrijf. Die maakte tijdens een feestje de muziek uit de cd-speler helemaal niet opgenomen was, maar dat de band achter de schermen stond te spelen. Vond ik eigenaardig maar toch erg grappig. Is net zoiets als het beeld van Verwey dan.
Maar hoe dan ook: uiteindelijk blijft het om het verhaal gaan, of het nu overlevering is in beeld, tekst of geluid.
Dat het uiteindelijk om het verhaal gaat zeg je wel vaker, maar ik ben het daar niet mee eens. Het maakt volgens mij wel degelijk verschil hóe een verhaal overgebracht wordt. Taal is iets anders dan beeld. Een slecht verhaal kan mooi worden opgeschreven, een goed verhaal kan slecht worden verfilmd, b.v. (Aan dat idee dat het niet uitmaakt hóe je een verhaal vertelt, volgens mij ook een stokpaardje van niemand minder dan Eppo vNtS, gaat m.i. de bibliotheek eerdaags ten onder, maar dit tusssen haakjes, zoals je ziet.)
Daar verschillen we dan nog steeds van mening over 🙂 Je hebt wel gelijk als je zegt dat het medium het verschil kan maken als het niet goed verteld (gefilmd/geprogrammeerd/geschreven/gezongen) wordt, maar de verhalen van de mens werden oorspronkelijk verteld, van generatie op generatie. De schrift kwam pas veel later, de boekdrukkunst nog later, enz.
Natuurlijk is een boek niet hetzelfde als een film en het is altijd aan de mensen zelf om te beslissen welk type medium de voorkeur geniet, maar voor de rest blijft de boodschap de boodschap. Soms zegt een beeld meer dan 1000 woordn, soms heb je aan 20 boeken niet genoeg om te beschrijven wat de beelden verhullen. Het kan allemaal. De kunst van het vertellen ligt bij de verteller, niet bij het medium.
In een goed boek vullen verhaal en taal elkaar aan en is 'het geheel meer dan de som der delen'. Bij film hetzelfde voor verhaal en beeld. Taal is meer dan het verhaal, althans kan dat zijn. Taal kan, ongecaht het verhaal, schoonheid van zichzelf hebben, om het even simpel te zeggen.
De kunst van het vertellen ligt inderdaad bij de verteller, daar ben ik het mee eens.
@schrijver: dat ben ik wel met je eens, maar dat geldt toch ook voor bijvoorbeeld een videogame? In een spel als Zelda ging het over het verhaal van goed en kwaad en het redden van een prinsesje, maar terwijl je dat verhaal beleeft en deels zelf mag schrijven door je acties, vergaap je ook aan de pracht en praal van de aankleding, de bewegingen, noem het maar op.
Dat is dan de schoonheid die programmeertaal van nature in zich heeft: het is dan maar net hoe creatief de programmeur daar mee om weet te gaan…
Ik weet niets van Zelda of andere games (de enige prinses die ik ken is Daisy…), dus hier kan ik geen antwoord op geven. Waar het mij om ging is dat literatuur meer is dan het vertellen van een verhaal. Andere uitingsvormen zijn misschien óók meer dan het verhaal.
Tsja, dat ben ik dan toch met je eens helaas. De taal van literatuur is prachtig. Al weet ik nog steeds niet precies wanneer je literatuur nu literatuur mag noemen. Blijft vaag.
Verstandige keus.
Volgens mij vindt hij een boek eng, hij huilt wel erg overtuigend. Ik zag niet dat papa hem stiekem kneep.Heb jij het gezien?
Papa probeert het nog wel, met een boterham, maar de voorkeur van de kleine man gaat toch echt uit naar een koekje…
Is het touwens wel een boek, dat eerste ding?
Tja tis net zoiets als 's avonds zeggen: wil je nog een tekenfilmpje kijken of zullen we een boekje lezen? Het is niet verrassend dat het kind voor het scherm kiest. Geen keuze aanbieden zou ik zeggen: overdag iPad, 's avonds een boek! 🙂
Het lijkt inderdaad iets meer op een plaat dan op een boek, nu ik nog eens kijk.
Feit is: zie deze koekjestrommel nog maar eens te verstoppen, op de bovenste plank. Dat wordt nog even doorpakken!
Hij zal er nog wel achterkomen dat een goeie boterham ook erg lekker is.
Vooral als die zo van de warme bakker komt, en heel dik belegd is 🙂
Beetje laat, maar nu moest ik toch ineens denken aan een cartoon van Stefan Verwey die ik vast nergens kan vinden, dus beschrijf ik hem maar even: je ziet een jongetje in bed liggen en zijn oma leest hem voor. Maar oma zit (in dezelfde kamer) achter een muurtje en wordt gefilmd door een camera. Het jongetje kijkt in volle tevredenheid naar een tv-scherm waarop je oma (live) ziet voorlezen.
Haha, dat doet mij dan weer denken aan een oud-collega van een verhuisbedrijf. Die maakte tijdens een feestje de muziek uit de cd-speler helemaal niet opgenomen was, maar dat de band achter de schermen stond te spelen. Vond ik eigenaardig maar toch erg grappig. Is net zoiets als het beeld van Verwey dan.
Maar hoe dan ook: uiteindelijk blijft het om het verhaal gaan, of het nu overlevering is in beeld, tekst of geluid.
Alles vloeit…
Dat het uiteindelijk om het verhaal gaat zeg je wel vaker, maar ik ben het daar niet mee eens. Het maakt volgens mij wel degelijk verschil hóe een verhaal overgebracht wordt. Taal is iets anders dan beeld. Een slecht verhaal kan mooi worden opgeschreven, een goed verhaal kan slecht worden verfilmd, b.v.
(Aan dat idee dat het niet uitmaakt hóe je een verhaal vertelt, volgens mij ook een stokpaardje van niemand minder dan Eppo vNtS, gaat m.i. de bibliotheek eerdaags ten onder, maar dit tusssen haakjes, zoals je ziet.)
Daar verschillen we dan nog steeds van mening over 🙂 Je hebt wel gelijk als je zegt dat het medium het verschil kan maken als het niet goed verteld (gefilmd/geprogrammeerd/geschreven/gezongen) wordt, maar de verhalen van de mens werden oorspronkelijk verteld, van generatie op generatie. De schrift kwam pas veel later, de boekdrukkunst nog later, enz.
Natuurlijk is een boek niet hetzelfde als een film en het is altijd aan de mensen zelf om te beslissen welk type medium de voorkeur geniet, maar voor de rest blijft de boodschap de boodschap. Soms zegt een beeld meer dan 1000 woordn, soms heb je aan 20 boeken niet genoeg om te beschrijven wat de beelden verhullen. Het kan allemaal. De kunst van het vertellen ligt bij de verteller, niet bij het medium.
In een goed boek vullen verhaal en taal elkaar aan en is 'het geheel meer dan de som der delen'.
Bij film hetzelfde voor verhaal en beeld.
Taal is meer dan het verhaal, althans kan dat zijn. Taal kan, ongecaht het verhaal, schoonheid van zichzelf hebben, om het even simpel te zeggen.
De kunst van het vertellen ligt inderdaad bij de verteller, daar ben ik het mee eens.
Verschil van mening is leuk 😉
@schrijver: dat ben ik wel met je eens, maar dat geldt toch ook voor bijvoorbeeld een videogame? In een spel als Zelda ging het over het verhaal van goed en kwaad en het redden van een prinsesje, maar terwijl je dat verhaal beleeft en deels zelf mag schrijven door je acties, vergaap je ook aan de pracht en praal van de aankleding, de bewegingen, noem het maar op.
Dat is dan de schoonheid die programmeertaal van nature in zich heeft: het is dan maar net hoe creatief de programmeur daar mee om weet te gaan…
Nou en of 🙂
Ik weet niets van Zelda of andere games (de enige prinses die ik ken is Daisy…), dus hier kan ik geen antwoord op geven. Waar het mij om ging is dat literatuur meer is dan het vertellen van een verhaal. Andere uitingsvormen zijn misschien óók meer dan het verhaal.
Laten we het dus maar liever niet eens worden 😉
Tsja, dat ben ik dan toch met je eens helaas. De taal van literatuur is prachtig. Al weet ik nog steeds niet precies wanneer je literatuur nu literatuur mag noemen. Blijft vaag.
Dank voor je reacties hoe dan ook!
Graag gedaan hoe dan ook!