Vijf jaar na Katrina: leven in een huis dat geen thuis is
29 augustus 2010
Vijf jaar na Katrina is de stad New Orleans nog steeds niet hersteld van de schade die de orkaan toen aanrichtte. Als je de nieuwsberichten over de herdenking van de ramp leest krijg je echter niet meteen het gevoel dat het nog ‘heel erg is daar’, zeker niet als je het verslag Feesten met droge voeten, van Nieuwsblad.be leest. Nu is dat natuurlijk best behaaglijk maar even uit de comfortzone kruipen is ook wel eens goed.
Een paar dagen heeft een organisatie met de naam The Abandoned Buildings Outreach Team of UNITY of Greater New Orleans een rapport over de bewoners van verlaten gebouwen in de stad gepubliceerd: Search and Rescue Five Years Later: Saving People Still Trapped in Katrina’s Ruins (PDF). De bevindingen zijn ontluisterend:
- Het aantal daklozen is sinds Katrina verdubbeld, ondanks het feit dat slechts 80 procent van de daklozen naar de stad terugkeerden, na de ramp
- New Orleans kent momenteel maar liefst 55.000 verlaten gebouwen. Het nabijgelegen Jefferson Parish heeft er ook nog eens 8000.
- Er wonen naar schatting tussen de 3.000 en 6.000 mensen in die gebouwen
- 87 procent van die mensen zijn invalide. 76 procent heeft een geestesziekte, 58 procent heeft een fysieke handicap
- Ruim 11 procent van deze mensen is ouder dan 62.
- 42 procent van deze mensen zal waarschijnlijk binnen 7 jaar sterven, als ze aan hun lot worden overgelaten
Ik vind het heftige cijfers. Het is mooi dat Obama miljarden investeert in de wederopbouw, maar ik vind het onbegrijpelijk dat (deze) mensen geen voorrang krijgen. Of is dat gebruikelijk, als het om daklozen gaat? Of zou er sprake zijn van onwil? Kun je daar wel van spreken als iemand geestesziek is?
Als je New Orleans bekijkt in Street View lijkt de schade op het eerste gezicht mee te vallen. Maar in bepaalde wijken is de leegstand en het verval goed zichtbaar, al weet je als kijker niet wanneer de foto’s precies zijn gemaakt door Google. Je ziet in ieder geval talloze noodtoiletten en bouwketen, dichtgetimmerde ramen en ongemaaide grasvelden. Geen prettig zicht.
Opmerkelijk -tot slot- is het verhaal van het pretpark Six Flags in de stad. Ook dat park was de dupe van Katrina. Na veel geharrewar is het park nog steeds niet heropend, maar zijn er wel plannen om het om te bouwen tot…een Nickelodeon-water/themapark. Waanzin.
@
Wat ik heel schokkend vond (en dat las ik twee weken geleden pas) was Camp Greyhound.
In plaats van mensen redden, besteedde FEMA heel veel tijd en menskracht in het bouwen van een soort Open-Air-gevangenis in de bus-terminal!
Ik had die post van je nog niet gelezen Ingmar. Bizar.