Gelezen: Sex, Blogs & Rock-‘n-Roll
23 augustus 2010
Die Ernst-Jan Pfauth toch. Sinds hij actief is in de blogosfeer kruisen onze wegen zich regelmatig. Ik zag hoe hij begon als blogger en in de loop van de tijd zijn activiteiten en online aanwezigheid uitbreidde. Ik stelde met een grijns vast hoe slim hij en Peter Evers Spotlight Effect op de kaart zetten door in 2007 de mensen achter de weblogs uit de Marcom Top 100 in de schijnwerpers te zetten. Ik herinner me ook hoe ik uitzag naar het moment dat Mijns Inziens (toen nog ZBdigitaal, op 26) aan bod zou komen. Ik ontmoette Ernst-Jan (EJ) op Picnic 2008 en zag dat hij er niet alleen was voor de sprekers; hij concentreerde zich ook op de aanwezige bezoekers. Dat vond ik heel begrijpelijk, hij was zelf immers ook een blogcongres aan het organiseren.
EJ ontwikkelde zich in korte tijd tot een ‘problogger’, iemand die kan leven van bloggen en de activiteiten die daar uit voortvloeien. Toen hij me in de zomer van 2008 vroeg of hij me mocht interviewen voor een e-boek, werkte ik daar graag aan mee. Toen EJ later ook nog eens werd aangenomen bij NRC Next, om daar de website te transformeren tot een weblog, wist ik het zeker: passie en ambitie gaan heel goed samen.
Natuurlijk lag het er soms best dik bovenop, dat deze jongen doorlopend werkt aan nieuwe doelstellingen, en daar veel voor overheeft, maar het lag er net zo goed dik bovenop dat EJ er ook altijd keihard voor gaat en voor werkt. Zonder een dosis geluk komt geen mens verder in het leven, ook Pfauth niet, maar niemand kan beweren dat het de schrijver is aan komen waaien.
Zei ik daar nu schrijver in plaats van blogger? Jazeker. Het door EJ geplande e-boek is namelijk een papieren boek geworden, vorige week uitgegeven door Thomas Rap. Ik las dat nieuws pas twee weken geleden en twijfelde geen moment. Ik bestelde het boek direct, bij Selexyz. Toen ik dat op Twitter meldde, schreef EJ dat ik dat niet had hoeven doen. Omdat ik tot de geïnterviewden behoor zou ik het boek sowieso krijgen. Ik kon de bestelling niet meer terugdraaien en stelde voor het tweede exemplaar te verloten op Mijns Inziens. Dat vond EJ een goed idee. Zodra ik het ontvangen heb, zal ik dat dan ook doen.
Dan over het boek zelf. Sex, Blogs & Rock-’n-Roll is een grappige titel, maar het dekt de lading niet helemaal. Het boek deed me soms een beetje denken aan Bringing nothing to the Party maar eerlijk is eerlijk: de Sex en Rock-‘n-Roll komen er in het boek van Pfauth een stuk bekaaider vanaf. Ik, als blogger, las ademloos wat het bloggen EJ allemaal heeft opgeleverd, en zag inderdaad parallellen met de avonturen die sommige bands beleven als zij bekend worden bij een groter publiek, en mogen gaan spelen in het buitenland, maar de groupies en de drugs die vaak opduiken in zulke verhalen, blijven in dit boek achterwege. Pfauth geeft alle ruimte aan zijn eigen vriendin en houdt het bij alcohol en een incidenteel jointje. Misschien klinkt het raar, maar dat gegeven maakt het boek nu juist zo leuk. De schrijver blijft bij zichzelf en vertelt vol vuur over de dingen die vier jaar bloggen hem hebben gebracht. Hij doet dat zonder poespas of onnodige overdrijvingen. Dat geeft je, als lezer, het gevoel dat jij die dingen ook kunt bereiken, als je maar bereid bent er hard voor te werken.
Het boek is meer dan het verhaal van Pfauth alleen. EJ is er goed in geslaagd zijn persoonlijke ervaringen te koppelen aan de praktijkvoorbeelden van collegabloggers. Ik las de 200 pagina’s in drie ‘momenten voor het slapen gaan’ uit (ik ging laat slapen vannacht) en besefte pas tegen het eind dat het boek eigenlijk ook een prima gids is voor beginnende bloggers. Niet iedereen met blogaspiraties zal weliswaar zo ambitieus zijn als de schrijver zelf, maar door te lezen over de mogelijkheden en valkuilen die Pfauth op zijn weg vond, leer je gaandeweg hoe jij zelf aan de slag zou kunnen gaan, of je nu een journalist bent die het sociale web maar ‘zo zo’ vindt, of een docent die hoopt online kennis te kunnen delen.
Links:
Pfauth in On Air
Pfauth op Radio 1
Bespreking op MissLipgloss
@