De Zen van het bloggen
12 augustus 2010
Bloggen. Steeds minder mensen wagen zich er nog aan, steeds meer mensen geven het na verloop van tijd op. Daar is al veel over gezegd.
Den schrandere mensch die zich desondanks op dit platform wenscht te begeeven kan ik aanbeveelen:
The Zen of Blogging (PDF), van Hunter Nuttall. Een korte, alternatieve kennismaking met het fenomeen, gebaseerd op het boek The Zen of Juggling.
“Well, I’ve been so busy trying to figure out how to make a great blog, but that’s
impossible. Instead, I only need to realize the truth.”
“What truth?” asked the old man, now smiling more than before.
“There is no blog! A blog has no inherent value; it’s just a medium for conveying value from
one person to others. There are no great blogs, only great bloggers. For a person who has
nothing worth saying, trying to create a great blog is an exercise in futility, like trying to
teach a duck to sing like Pavarotti. I need to start by looking within myself to find my inner
blogger. The rest is just details.”
“Excellent!” the old man exclaimed. “You’ve figured out all the secrets, and I have nothing
more to teach you.”
@
Geweldig!
Ben weer helemaal Zen. Bedankt.
Excellent! Find your voice and speak with in ways that suit you.
There are no great blogs, there are no great bloggers, there are only persons expressing themselves in exceptional ways that make their true selves come alive
@Cis: zen is zoet! Graag gedaan!
@Marina. Yes, even better!
Als ik voor mezelf spreek, het is overduidelijk minder geworden en heel soms zegt een stemmetje: 'stop er toch mee' maar nee, dat gaat me net iets te ver. Ik ben gelukkig wel van het idee afgestapt dat ik elke dag iets moet/wil schrijven (al een tijdje hoor, zoals je wel gemerkt hebt) en dat is een stuk relaxter kan ik je melden. Het was op een gegeven moment een soort moeten geworden maar nu mag het weer gewoon. Zo heb ik nu nog inspiratie voor het schrijven over het optreden van Kasabian van gisteren maar vind het ook niet zo erg als ik dat morgen pas plaats. Net als met Exposed zeg maar…
Ik vind blogjes lezen overigens wel nog steeds leuk en leeg mijn rss reader nog steeds bijna elke dag.
Hee Daan,
"Alles is goed, behalve als het moet". Plezier en vrijheid is inderdaad het belangrijkste. Als je je er echt toe moet zetten verliest het veel van de meerwaarde voor jezelf, en misschien ook wel voor anderen, wie zal het zeggen?
Soms vind ik het nog wel jammer dat sommige mensen die ik graag las minder schrijven, maar het is ook gewoon een onderdeel van het web. Dat is altijd in beweging. De groep waar ik veel mee chatte in de jaren '90 viel uit elkaar, zelf verliet ik na twee jaar de schaakcommunity van Yahoo. Mijn intensieve deelnemen aan de gameclan duurde ook maar 2,5 jaar. Je verzet je bakens gewoon van tijd tot tijd. Bloggen heeft mij echter een andere lading gekregen dan die andere activiteiten. Ik vind het nog steeds leuk. Soms is het misschien wel dwangmatig ook een beetje, maar ik zit nooit met tegenzin te tikken. Als dat me ooit gebeurt ga ik misschien ook wel iets anders doen…
Wat een prachtige quote, ik word er blij van omdat het de mens in de spotlight zet in plaats van het product. Dank voor het delen Edwin.
Treffende uitspraken en een prachtige foto erbij gevonden!
Mooimooi, mijn 'inner voice' heeft even niet zoveel te melden, maar deze zen-gedachte voelt als een warm bad.
Om Shanti
@Peter @Bas @Astrid: dank jullie wel!
Ik gebruik mijn blog als tweet archief, en als ik echt wat te melden heb, en zin om het op te schrijven. Vandaar dat de productiviteit soms tegenvalt.
@Bert: Als het voor je werkt is dat prima toch?
Mooi hoor. Ik kreeg van de week een tweet naar een stuk op Copyblogger over wat je niet moest doen als blogger of hoe je publiek trekt. Zoiets. Overspannen tekst met strenge regels. Dat soort taal spreekt me niet meer aan. Ik zie meer in deze Zenbenadering, dus bedankt voor de link!
Graag gedaan Michael. Er zijn van die lieden die alles in regeltjes proberen te vangen. Moeten ze natuurlijk zelf weten, maar ze halen vaak de ziel uit de dingen. Een paar richtlijnen voor beginners zijn nog wel ok, maar voor de rest is het toch een gevoelsmatig gebeuren.