Klassiekers deel 92: Puttin’ on the Ritz
12 maart 2010Ik hoor mensen van mijn eigen leeftijd nogal eens verzuchten dat ‘er tegenwoordig bijna geen artiesten meer zijn die zelf nummers schrijven’ maar als je het mij vraagt bestaat coveren al zolang er muziek wordt gemaakt. Laten we eens terug gaan naar de jaren ’81/’82. Toen wemelde het van de covers. Een paar voorbeelden:
- Shakin’ Stevens’ This Ole House was echt niet van Stevens zelf. Dat nummer werd al geschreven in 1954.
- Soft Cell leende het nummer Tainted Love van Gloria Jones
- Bananarama coverde It ain’t what you do van Billy May, die het weer coverde van Melvin Oliver.
Van het curieuze Der Kommissar (Falco) zou je ook verwachten dat het een cover is. Dat blijkt echter niet het geval te zijn. Gelukkig kenden we in 1982 niet alleen Falco. Er was ook nog een vreemd baasje die zichzelf Taco noemde. Nooit meer wat van gehoord, maar zijn nummer Puttin’ on the Ritz was erg grappig, vond ik toen. Uiteraard was het ‘zijn’ nummer helemaal niet. De remixcultuur is veel ouder dan menigeen denkt.
If you’re blue and you don’t know
where to go to why don’t you go
where fashion sits
Puttin’ on the Ritz
Different types who wear a day
coat pants with stripes and cutaway
coat perfect fits
Puttin’ on the Ritz
Dressed up like a million-dollar trooper
Tryin’ hard to look like Gary Cooper (super duper)
Come let’s mix where Rockefellers
walk with sticks or um-ber-ellas
in their mitts
Puttin’ on the Ritz
@
Deze was ik geheel vergeten. En daar was ik best wel blij mee 🙂
LOL 🙂
Over covers gesproken (en het sowieso weer eens tijd voor een blogparty indie tip), de Belgische band Customs speelde vrijdag Shine on van the House of Love en deed dat niet geheel onverdienstelijk.
Het origineel vind je hier //www.youtube.com/watch?v=cnzKGQJ-DpI maar wellicht dat Customs jou ook kan bekoren.
Die ga ik eens checken Daan. Sinds Bloc Party neem ik je tips uiterst serieus 🙂