Het gamegevoel van een verslaafde schrijver

28 maart 2010

De leader van Video games: the addiction, in The Guardian:

Tom Bissell was an acclaimed, prize-winning young writer. Then he started playing the video game Grand Theft Auto. For three years he has been cocaine addicted, sleep deprived and barely able to write a word. Any regrets? Absolutely none

Het artikel van Bissell grijpt iedereen die de essentie van videogames begrijpt bij de strot. Ik weet niet hoe cocaïne voelt (en wil dat ook niet weten) maar als ik dit verhaal lees lijkt het bijna logisch te zijn, dat deze jonge schrijver ook naar het poeder greep.

Belangrijker is het gamegevoel dat Bissell beschrijft:

What have games given me? Experiences. Not surrogate experiences, but actual experiences, many of which are as important to me as any real memories. Once I wanted games to show me things I could not see in any other medium. Then I wanted games to tell me a story in a way no other medium can. Then I wanted games to redeem something absent in myself. Then I wanted a game experience that pointed not toward but at something. Playing GTA IV on coke for weeks and then months at a time, I learned that maybe all a game can do is point at the person who is playing it, and maybe this has to be enough.

Lezen! Het is een aanrader.

Gerelateerd:
Over Grand Theft Auto IV, geweld en de ziel van een stad
Gameverslaving: een verhaal uit de praktijk
Doorzettingsvermogen: World of Warcraft
De verankering van gaming in de maatschappij
Gameverslaving: probleemgebruik herkennen, begrijpen en overwinnen
Zembla in het teken van gameverslaving
Bakker: meeste gameverslaafden zijn niet verslaafd

@