clear

zoeken

search

Klassiekers deel 87: Imitation of Life

02 februari 2010

Vandaag, bij wijze van uitzondering, geen  video als klassieker, maar een song in de vorm van een link bij Deezer: Imitation of Life, van Anthrax. Ooit kon je liedjes van Deezer ook gewoon embedden op je blog, maar die tijden zijn voorbij. Normaal gesproken reden genoeg om zo’n dienst dan volledig te negeren maar wat zou het ook eigenlijk? De video’s bij deze song zijn zo slecht dat je het net zo goed zonder beeld kunt doen.

Waarom Anthrax als klassieker? Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Er is maar een plaat van hen die ik écht goed vind en dat is Among the Living. Misschien vond ik die plaat wel zo lekker omdat die aanschurkte tegen de sound van het nevenproject van twee van de bandleden, Stormtroopers of Death.

Ik ben deze week begonnen in een boek dat ik twee maanden terug bij de Slegte kocht, het hierboven ingesloten Karaoke Kapitalisme (website en recensie hier en hier). Dat boek leest weliswaar weg als een trein maar heeft net zo weinig met de muziek van Anthrax te maken als de gelijknamige film uit 1934. Mijn ogen vielen vannacht echter dicht bij het lezen van een passage waarin gesproken werd van “een imitatie van het leven”. Dat zal het zijn.

Hoe dan ook, deze vage associatie brengt me weer even terug naar de tijd dat ik nog lange manen had. Inhaken en headbangen maar!

There’s nothing I hate more, than all these plastic people
With all their plastic promises, and all their plastic deals
They just can’t be themselves, and live their own lives out
They’re just an imitation of what life’s all about
@

6 Reacties

  1. Jeegee schreef:

    ach ja Live at Budokan, was erg fijn en natuurlijk het geweldige bring tha noise op apocalypse 91 van public enemy.

  2. @JeeGee: live at Budokan mag ik nog zooo graag draaien idd.

    "Wax is for Anthrax still it can Rock Bells"

  3. meeuse schreef:

    ..wat een belezen mannen dan toch die Belladonna en consorten, skeletons in de closet van hetzelfde album gaat weer over een boek van Stephen king; Apt pupil.
    M´n eertse langspeelplaat als je Doe Maar niet meetelt, en ik ken m nog steeds van voor tot achter en terug uit mn hoofd. (is bij Efilnikufisen wel handig)

  4. @meeuse: vind ik altijd wel mooi, dat boeken vaak een inspiratiebron zijn voor muziek. Ik vind het nog steeds een kleine triomf dat de leraar Engels op de middelbare school vrijwillig Iron Maiden draaide tijdens de lessen literatuur…

    lol, dat NFL achterstevoren 🙂

  5. Martin Wisse schreef:

    En natuurlijk I'm the Law, over een andere klassieker: Judge Dredd.

    Die plaat ooit van een klasgenoot op het CSW gekregen; ben nog steeds metal fan.

  6. @Martin: dat was een sympathieke klasgenoot dan!

    I'm the law doet me ook weer meteen denken aan die hilarische single, I'm the Man. Ging ook nergens over 🙂

Reageer