In de achteruitkijkspiegel
14 januari 2010
Uit het artikel Millennial McLuhan: Clues for Deciphering the Digital Age (PDF, 1999):
References to the past — such as stained-glass windows — are an inevitable part of our attempts to understand the media of the present; we first make sense of the new by seeing how it relates to what we already know. But McLuhan warned against looking too long into what he termed the “rear-view mirror.” Its linguistic reflections are everywhere. The telephone was first called the talking telegraph, the automobile the horseless carriage, the radio the wireless. But each of those technologies was much more.
[…]
The Web is a veritable hall of rear-view mirrors. Its critics are prone to see it as a television screen; its devotees, including me, are inclined to see it as an improved kind of book. But the truth is that the Internet is, or at least is becoming, a combination and transformation of both books and TV, as well as telephones, stereo systems, and movie theaters. The driver who looks too often at the rear-view mirror, and pays too little attention to the road ahead, is in peril. And in seeing the Web simply as a futuristic phenomenon entwining technological strands of the past, we could be missing what lies right in front of us.
De achteruitkijkspiegel van McLuhan…
Eerder deze week nam ik deel aan groepsdiscussie over de toekomst van de bibliotheek en de toekomst van het boek. Op een gegeven moment kreeg ik het gevoel dat veel mensen denken dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen. Toen ik opmerkte dat het gedrukte boek niet zal verdwijnen zoals het paard ook niet verdween na de introductie van de auto, moesten veel mensen lachen. Ik vergat te vragen waarom maar bedacht achteraf wel dat die vergelijking nog best eens in de buurt zou kunnen komen van de werkelijkheid. Er zijn nog miljoenen paarden. Maneges. Dressuurwedstrijden. Paardenrennen. Maar er is ook gemotoriseerd verkeer.
Het paard is geen museumstuk. Het boek hoeft dat misschien ook niet te worden. Maar ingehaald wordt het, of boekengekken dat nu leuk vinden of niet.
@
Een terechte opmerking. Al vraag ik mij af of wat voor resultaten er uit zo'n praatgroepen komen of zijn het meer oppep middelen?
Ik behoorde tot de mensen die moesten lachen. Begreep heel goed wat je bedoelde maar kreeg toch beelden over paardenruimingen en uitstervende diersoorten. Het paard als last/trekdier is in onze maatschappij verdwenen, het paard als hobby is daarvoor in de plaats gekomen. Paardrijden kun je nu eenmaal niet in een auto of op een motorfiets. Lezen daarintegen kun je heel goed van een e-reader, ook als het voor je plezier is.
Misschien realiseren de boekengekken zich niet dat als boeken gescand worden door bibliotheken, dit heel zorgvuldig gebeurt?
@benoit: die bijeenkomsten zijn vooral bedoeld om meerdere mensen een beetje bij te praten over alle ontwikkelingen, maar ook om een beetje te enthousiasmeren en uit te wisselen inderdaad.
@But: die associatie is op zich ook wel weer logisch. Het is inderdaad maar net hoe je het bekijkt; paardrijden als vorm van verplaatsing was snel vervangen, maar de nieuwe rij-ervaring was wel een hele andere. Nu is dat met readers ook nog zo, maar dat zal vermoedelijk niet lang meer duren. De voordelen van het nieuwe lezen winnen het op termijn wel, daarmee zal het gedrukte boek vermoedelijk ook tot het domein van de liefhebberijen toetreden…
@Festina: dat zou kunnen. Ik zag overigens wel dat de KB nog reageerde,op het blog waarnaar ik verwees.