Wat een portret

02 december 2009

Altijd interessant: journalist/documentairemaker Jeroen van Bergeijk schreef voor de HP/De Tijd van deze week het artikel Alles ligt op straat. Het artikel opent met de vraag: “Een experiment. Kun je op basis van voor iedereen toegankelijke online informatie van een willekeurig iemand een portret schrijven?”

Het resultaat van dit kleine onderzoek kan ik hier wel alvast verklappen. Meestal kan dat inderdaad. In het geval van Xander Dirks (niet de echte naam) was het in ieder geval geen probleem.

Nu vinden veel mensen het helemaal niet zo erg, dat er van alles over hen is te vinden op het web. Ook over van Bergeijk kun je veel vinden. Ook over ondergetekende. Het is zo zachtjes aan misschien nog vreemder als je helemaal niets vindt over iemand.

Gelukkig rukt van Bergeijk de informatie niet uit z’n context. Hij zet gewoon op een rij wat hij is tegengekomen en schetst inderdaad een portret. Het portret van een jongen van 22 die van het leven geniet,  z’n twijfels en trots heeft en die werkt aan zijn toekomst. Zo’n gast waar er duizenden van zijn in Nederland.

Xander vond het niet leuk dat het artikel zou worden gepubliceerd, ook al is het gebaseerd op dingen die hij zelf online heeft gezet. Als hij er mee geconfronteerd wordt vraagt hij: “Maar waarom ik? Zo’n portret kun je van al die andere acht miljoen mensen die op Hyves zitten ook doen.” Daarop antwoordt van Bergeijk: “Ja, dat is precies het idee.”

De nieuwswaarde van het artikel is beperkt maar het confronterende aspect is groot. Gek is dat. Je weet het, maar als het wordt uitvergroot moet je toch weer even slikken. Als je met duizenden mensen naakt op een groot plein staat heb je lol en voel je geen schaamte. Als je daar opeens alleen in je blote reet staat denk je daar wel anders over.

Minnetjes is wel dat het artikel is geïllustreerd met screendumps van websites. Namen en plaatsen zijn daar weliswaar weggestreept maar door te Googlen op een paar woorden uit de tekst heb je de echte Xander zo voor je. En het is vreemd, maar zodra ik zijn blog zag klikte ik weer weg.

Uit schaamte, voor al mijn gegluur.

@