Over de kansloosheid van de eReader
27 oktober 2009
Een lezer heeft het in de commentaren over ‘raar gereutel’ maar ik vind het ballonnetje dat Marco Visser in Trouw oplaat interessant. Visser denkt dat de eReader weinig kans van slagen heeft. Hij zegt onder meer:
Nu is de aap-noot-Miesgeneratie wel de grootste groep boekenverslinders. Maar hoe kortzichtig ook, fabrikanten denken bij een gouden toekomst altijd aan de generaties onder de 35 jaar; de generatie die geen kranten en boeken leest. En zeker niet op een apparaat dat verder niets kan.
[…]
Nog even en het leesplankje doet nauwelijks onder voor een geavanceerde kruising tussen een laptop en een smartphone. Ironisch genoeg is juist deze ontwikkeling zowel noodzakelijk als dodelijk voor de toekomst van de eReader. Het apparaat is een alternatieve route naar de gedroomde computer; een machine als de mysterieuze Apple Tablet. Of als de Courier van Microsoft. Het is makkelijker de terecht geprezen e-ink te integreren in een computer, dan een computer in een leesplank te schuiven.
Op Ereaders.nl vraagt men zich af of Visser niet aan het doel van de readers voorbij gaat, namelijk lezen. Ik weet het zo net nog niet. Ik krijg zelf steeds meer zin om een reader aan te gaan schaffen maar vind tegelijkertijd dat de apparaten nog te veel zijn gebouwd naar analogie van het gedrukte boek. Ik wil het liefst een apparaatje dat én in mijn broekzak past én voorziet in een goede leeservaring. Dat is ook precies de reden waarom ik vorig jaar (tevergeefs) reikhalzend uitkeek naar de Readius.
Toen ik onlangs over eReaders sprak met een puber vroeg hij ook meteen waarom je daar een apart apparaat voor zou kopen. Dan kun je nog beter voor de iPhone gaan.
Ik denk dat Marco Visser het bij het rechte eind heeft. Rob de Vos trouwens ook.
@
Op PsDesigning kun je zien hoe bovenstaande afbeelding tot stand is gekomen.
De huidige e-readers zijn inderdaad niet de meest geweldige toepassingen die iedereen graag wil hebben.
Maar dit was de Ipod ook niet. Pas toen de Ipod betaalbaar werd voor pubers die ook een nuttige toepassing ervoor hadden is deze echt succesvol geworden.
De toekomst zal laten zien in welke vorm een e-reader succesvol zal worden.
Dit betekend overigens niet dat wij als bibliotheekwereld het kunnen maken om niets met e-readers te gaan doen. Lezen is een van onze kerntaken en of dit via een laptop of e-reader is, wij moeten hier kennis van hebben. En eigenlijk ook gewoon experts in zijn.
Dat ben ik met je eens Jeroen. Diversiteit en onduidelijke ontwikkelingen zijn geen reden om er niets mee te doen. Ik kreeg gisteren een mail doorgestuurd van een klant die meer wilde weten over formaten. We worden er dus soms gelukkig wel mee geassocieerd…
Ik sluit mij hierbij ook aan, ben alvast van plan om de nieuwe BeBook eReader aan te schaffen en uit te proberen.
Ik gok op het gelijk van de beschreven puber. Waarom allemaal dure machientjes kopen als het ook in één kan worden samengevoegd?
En dat we (bibliotheken) er meer dan wat mee moeten lijkt me duidelijk. Ook voor de tijd dat het nog wel via een aparte reader moet.
Als die puber echt wil lezen, dat pakt ie wel dat speciale apparaatje.
Soms vergelijk ik de huidige eReaders met de eerste auto's. Die leken ook heel veel op koetsen. Dat neemt niet weg dat ik de huidige, vroege generatie, prachtige apparaten vind. Kon ik vroeger twee, maximaal drie pockets meenemen op vakantie (ik reis licht), nu kan ik tientallen boeken meenemen op m'n Sony eReader. En een iPhone; voor echt lekker lezen is dat scherm toch te klein. En in bed lezen met een iPhone, dat zie ik me echt niet doen.
Bibliotheken moeten meer doen. Maar niet in apparaten. Daar zijn ze niet goed in. Te weinig kennis, en -het spijt me het te zeggen- te weinig technische interesse.
@Robert W. Lijkt dat niet erg op "als de puber echt wil lezen dan komt ie wel naar de bibliotheek voor een echt boek?"
@Ton,
Nee zo paternalistisch ben ik -hoop ik- niet. Ik heb het over jonge collega's. Niet helemaal pubers, maar twintigers. Die lezen de kleine stukjes op hun iPhone. Maar kiezen een andere oplossing als het om lange stukken gaat. Jammergenoeg liever gewone papieren boeken dan eBooks.
Hoewel ik het wijzen op wat ik zelf geschreven heb een beetje genant vind doe ik het in dit geval toch. Voor mezelf heb ik weinig tot geen behoefte aan een e-reader. Een 'echt' boek is al snel mooier en soms véél mooier. Maar voor de lezers voor wie ik collecties maak (bewoners van zorginstellingen, die vaak aangewezen zijn op groteletterboeken) zie ik ik er veel in. Omdat de kans dat deze gedachte via ZBDigitaal iemand bereikt die ergens positieve invloed kan uitoefenen me aanzienlijk groter lijkt dan dat dat via mijn eigen blog gebeurt, hier de link naar wat ik er over schreef.
@allen: dank voor de reacties. Eigenlijk zouden we veel meer enquêtes over dit soort onderwerpen moeten houden, binnen en buiten onze gebouwen.
Ik zit er best vaak naast met mijn aannames. De verschillen per generatie zijn volgens mij best groot. Heb steeds het gevoel dat de groep die na 1992 is geboren heel anders redeneert en doet in dit opzicht. We zullen spoedig gaan merken of dat ook echt zo is.
Ik vind dat we als bibliotheken ook kunnen experimenteren om te weten wat er mogelijk is. Persoonlijk vind ik dat het spelen om te ontdekken (zo mogelijk) ook een manier is om te ontdekken wat en of we er iets mee kunnen en moeten.
Daarnaast hebben we meer doelgroepen dan alleen jongeren (of ouderen, of koneginnen). Wat voor de ene doelgroep werkt, zal zeker voor een andere groep niet werken.
Ik sprak vandaag nog met een collega die nu, meer dan -tig jaar na dato, werd aangesproken door een man die vroeger in de bibliotheek mocht kennis maken met een van de eerste commodores die mijn collega daar had aangeschaft om 'uit te proberen'. Dat vind ik dus bijzonder om te horen.
Ik ben zelf minder van het 'afwachtende' omdat ik ook wil ervaren en ontdekken en ik ook denk dat ons dat sterk kan maken in onze ervaringen.
Heb de hele Lost Symbol gelezen op de Sony en vond het drie keer niks. Je zit urenlang naar grijstinten te staren (donkergrijze letters, lichtgrijze achtergrond, saaie grijze cover en grijzige plaatjes) aan te kijken, de pagina's vernieuwen tergend langzaam. De knopjes klikken niet lekker etc. en de hele beleving van het apparaat is saaier dan saai. Ff wachten denk ik op iets wat gewoon een internetverbinding heeft, interactief is, snel en vooral KLEUR!.
En dat boek van Dan Brown is ook GEEN aanrader dus:)
@jan wat is het verschil met een gewoon boek? Boeken zijn per definitie saai. Het zijn de verhalen die een boek interessant maken.
Volgens mij heb jij de Kindle 3 nodig: //www.youtube.com/watch?v=GI0Zry_R4RQ
😉
@jeroen laat ik maar zeggen dat de boodschap het beste tot z'n recht komt via het beste medium. Ebook-readers zitten in een razendsnelle ontwikkeling. De 1e 'interactieve kleurboeken' worden al op de markt gebracht. Over 2 jaar hoor je mij niet meer zeuren. Ik geniet ook al doodstil 3 jaar van m'n 80G-iPod:)
@Essen: ik droom al erg lang van een multimedia-afdeling waar volop ruimte is voor experimenten met mobiele telefoons, ereaders, gadgets,games, enz. Dat zou mooie proeftuin zijn voor zowel klant als personeel, zou een vraagpunt kunnen worden voor vragen die niet in winkels gesteld kunnen worden, een ruimte voor media-educatie en loungen, enz. Ik hoop het plan ooit nog af te mogen stoffen 🙂
@Jan & Jeroen: het gedonder is wel dat de belofte steeds net om de hoek ligt. Daarom neig je ernaar nog even te wachten tot de volgende, verbeterde versie. Ik ga denk ik toch maar eens overstag binnenkort. Beetje ienemienemutte doen….
@Edwin, dat zou wel een heel erg mooi plan zijn. De bieb als multimediaexpert waarbij consumenten zich door een onafhankelijk persoon kunnen laten voorlichten ipv door een verkoper in de winkel. Heeft denk ik zeker wel toegevoegde waarde.
De belofte ligt altijd net om de hoek. Maar je wordt natuurlijk geen expert op een bepaald gebied door te wachten tot andere het wiel hebben uitgevonden.
Door deze strategie aan te houden wordt je eerder een gebruiker (wat overigens ook niet slecht is als dit een afgewogen keuze is).
Dit sluit overigens wel mooi aan op jou idee van een multimedia-afdeling!
@Jan Ben het wel met jou opmerking over het beste medium eens. Merk hier ook dat als ik verschillende readers bekijk, de sony met touchscreen heel gebruiksvriendelijk is en veel mogelijkheden heeft, maar b.v. een BeBook veel beter leest (omdat het geen touchscreen heeft).
Als ik jou goed begrijp zou jij graag een elektronische 'buttreader' / dwarsligger willen kopen?
Lees 'Praktijktest buttreader'.
Ik kan niet wachten tot de Apple iTablet: iSlate uitkomt 🙂
Ik gebruik al enkele maanden een e-reader (illiad a4) en ben er zeer tevreden mee, boeken lezen is fijner, zeker in bed (bladzijden omdraaien en het terugwillen slaan van het boek is vervelend) maar ook op het werk tijdens vergaderingen gebruik ik deze. ideaal, geen stapels papier meer uitprinten en alles makkelijk terug te vinden.
@JoG: maffe term 'buttreader' 🙂
@Ano: die ziet er ook wel kicken uit. Was ik nog niet tegengekomen. thx!
@realseal: kun je ook info aan de iliad toevoegen, of dat dan weer niet? Wel goed om te lezen dat het multifunctioneel is.
Heb je dit bericht al gezien:
//tinyurl.com/ykhujfu
Ik doe mee als de ZB hiermee begint!
Had ik nog niet gezien Lineke, dank je wel.
De ZB heeft het in beraad, heb ik begrepen. Daar houd ik het maar even bij, zei hij wijs 🙂
Grote nadeel van de e-books is dat ze niet in kleur zijn. Het moet wel prettig lezen en een groot voordeel zijn dat je niet meer met die stapels boeken loopt te slepen.
Het e-book geïntegreerd in de andere digitale vormen, dat zou wel beter zijn natuurlijk, dan hebben de computernerds ook eens een lekker scherm om te lezen.
Het ontbreken van kleur schijnt inderdaad wel verschil uit te maken. Heb jij er al een @Nedlitnu?