Scribd.com, de succesvolle uitgeverij
13 september 2009
Trip Adler van Scribd.com zei het al in mei: “het bedrijf wil het geschreven woord bevrijden”. Scribd hoopt dat onder meer te bereiken door paperbacks goedkoper aan te bieden dan reguliere boekenwinkels. (en door previews van boeken op de site beschikbaar te stellen) Een van de boeken die vijf maanden geleden als voorbeeld fungeerde was The Sower, van Kemble Scott.
De New York Times meldt nu dat Scribd in z’n opzet lijkt te slagen. The Sower heeft inmiddels een plaatsje veroverd op de bestsellerlijst van de San Francisco Chronicle.
Ik vind het interessant om te constateren dat, terwijl alle ogen gericht zijn op Google Books, bedrijven als Scribd ook gewoon aan de weg blijven timmeren. Niet tot ieder’s tevredenheid weliswaar, maar toch…
de toekomst is niet van plan om plaats te maken voor protesten uit het verleden.
@
Het lukt mij maar niet om te begrijpen waarom iets wat je geschreven en gepubliceerd hebt ineens zomaar 'van iedereen' zou moeten zijn, gratis & voor niks. Als je daar voor kiest: prima natuurlijk en het kan voor nog onbekende schrijvers ongetwijfeld een kans zijn (en voor wél bekende goeie reclame).
Maar als je er voor kiest via de gebruikelijke weg (uitgever, boekhandel) je teksten te publiceren, dan zou ik denken dat je die vrijheid óók hoort te hebben, zonder dat iemand daar inbreuk op maakt en zonder dat je ervoor naar de rechter hoeft.
Een boek schrijven is hard werken en je wordt er meestal niet rijk van. Als dat inkomen dan ook nog 's wordt uitgehold, zal dat naar mijn idee de toekomst van de literatuur niet ten goede komen.
Was dit nou zo'n protest uit het verleden?
De auteur kiest hier zelf voor. Het komt er volgens mij op neer dat tussenpersonen er minder aan verdienen en dat er slimmer gebruik wordt gemaakt van kanalen die je kunnen helpen op te vallen in de aandachtseconomie.
Juist als je zoveel tijd en energie in het schrijven van een boek hebt gestoken moet je kijken hoe je het zo goed mogelijk kunt verzilveren. Dit boek wordt niet gratis weggegeven, het wordt alleen op een andere manier aangeboden.
Coelho snapt dat ook heel goed en dat heeft hem geen windeieren gelegd, integendeel.
Wat voor protest het is laat ik graag aan jou ter beoordeling over 🙂
Dat 'De auteur kiest hier zelf voor.' begrijp ik niet. Waarom zijn J.K. Rowling, Aravind Adiga en Ken Follett dan woedend? Of is Scribd inmiddels met dergelijke praktijken gestopt?
Dat je boeken op verschillende manieren kunt aanbieden snap ik. Dat Coelho kiest voor een onorthodoxe manier snap ik ook. Waar het mij om gaat is dat ik vind dat een auteur zelf moet kunnen kiezen hoe hij zijn boek aan de man (m/v) brengt. Meer niet.
Maar 't is weer zondag hè 😉
De auteur Kemble Scott maakt gebruik van Scribd als publicatie- en uitgeversplatform. Scribd is echter ook een platform waar iedereen gratis documenten kan uploaden, net als youtube, slideshare, enz. Daar zit soms ook illegale content tussen die door de bedrijven wordt verwijderd als rechthebbenden daar om vragen.
Dat laatste was het geval met Rowling c.s. Scribd verwijdert die werken zodra ze daar formeel een verzoek voor krijgen.
En dat laatste bedoel ik nou: zo'n verzoek zou niet nodig moeten zijn. Blijf met je poten van andermans spullen af, zogezegd. Dat is alles.
Tsja, er zijn nu eenmaal veel stouterds.
En op youtube alleen al wordt twintig uur aan video per minuut toegevoegd door gebruikers. Dat kan toch geen mens controleren op rechtmatigheid? Daarom wachten die bedrijven op verzoeken.
Vraag me nu wel af waar je de grens dan moet trekken. Als auteur kan je ook vechten tegen het feit dat mensen gratis boeken kunnen lezen in bibliotheken, en boeken kunnen uitlenen aan vrinden. En tegen het maken van kopietjes met kopieermachines. Dat kost je kapitalen.
Je kunt enerzijds de bedrijven die kopies mogelijk maken door hard- of software niet aansprakelijk stellen voor misbruik door gebruikers (met de oude 'betamaxzaak'als voorbeeld) en anderzijds kun je misbruikers alleen aanpakken via de wet. In het digitale tijdperk is dat bijna ondoenlijk. Piraten zijn er altijd geweest en hebben nu simpelweg nog meer mogelijkheden gekregen.
Dat is waar het verhaal van Matt Mason's piraterij begint.
Zeggen dat mensen dat niet mogen doen is nobel maar ze doen het toch.
Zondag inderdaad 🙂
'Stouterds' vind ik meer een term voor Heleen van Royen… Hij wekt ten onrechte (vind ik) een soort Robin Hood-gevoel.
Voor de rest stop ik maar met deze discussie, want ik verlies hem toch 😉 Bovendien wil ik niet graag de indruk wekken een brave burger te zijn. Ik stam nog uit de tijd waarin de term 'burgerlijke ongehoorzaamheid' is uitgevonden weetjewel. Maar soms zijn regels zo gek nog niet.
(Voor het uitlenen van boeken door bibliotheken worden overigens rechten betaald, voor zover ik weet.)
Leve de zondag!
Hoi Schrijver,
Misschien is dat beter inderdaad, maar het is niet mijn bedoeling mijn gelijk te halen ofzo hoor. Ik wil alleen maar aangeven dat het ondanks het feit dat het een kwalijke ontwikkeling is in de ogen van velen toch gebeurt. Persoonlijk vind ik dat je dan beter kunt kijken hoe je er mee om kunt gaan dan er tegen te blijven vechten.
Maar ook dat zijn velen niet met me eens. Regels kunnen heel functioneel zijn maar zullen ook altijd weer aan de laars worden gelapt.
Tenzij we natuurlijk toestaan dat overheden en bedrijven diep in onze privacy ingrijpen. Dan zijn de boeven (vooruit maar) makkelijker in de kraag te vatten.
Ik kies dan toch liever voor een andere aanpak.
Maar nu zal ik er hier ook niets meer over zeggen want ik wek dan weer de indruk steeds het laatste woord te willen hebben 🙂
Mij dunkt dat ergens tegen vechten evenzeer een manier is om er mee om te gaan.
Het laatste woord is aan u, ZBD!