Gallica, de digitale bibliotheek van Frankrijk

Toen we onlangs in Parijs waren bezochten we na een lange en warme dag slenteren ‘nog even’ de Nationale Bibliotheek van Frankrijk, die maar een metrostation van ons hotel was verwijderd. Dat bezoek viel een beetje tegen. De studiezalen en kantine waren gesloten. Dat kwam de sfeer in het -voor ons gevoel- groteske en kille gebouw niet ten goede.

Toen een receptioniste ons vertelde dat slechts een van de vier torens voor het publiek toegankelijk was vroegen we ons af wat al dat personeel in de andere drie torens dan de hele dag deed. Dat personeel werkt onder meer aan Gallica, leerde ik vanavond.

Van Gallica had ik wel eens gehoord maar ik had deze Franse digitale bibliotheek nog nooit bezocht. Tot een uurtje geleden, toen ik er een bericht over las op ResourceShelf. Toen ik las dat de databases ruim 688.000 documenten bevatten, waarvan 256.000 in full-textformaat, besloot ik er een kijkje te gaan nemen. Zulke bronnen kunnen altijd rekenen op mijn belangstelling.

Echter: het bezoek aan de digitale bibliotheek had wel iets weg van het bezoek aan de fysieke, ik vergaapte me aan de omvang van het geheel maar diezelfde omvang joeg me ook weer weg. Met de zoekfunctie vond ik niet snel genoeg waar ik naar zocht (Sartre, Rimbaud) en binnen de uitgelichte collecties was ik ook al snel de weg kwijt.

Ik heb me geregistreerd voor de site, en een paar documenten gedownload (Les Fleurs du Mal in platte tekst, bijvoorbeeld) maar daar heb ik het bij gelaten.

Een rijke bron als deze verdient zeker nog een keer een herkansing maar op dit moment krijgt ‘ie van mij het nadeel van de twijfel.

Misschien moet ik me er tijdens mijn stage maar eens iets beter in gaan verdiepen 🙂

@